Friday, December 07, 2007

Χόρεψε μαζί μου!

Η Κοτοσαλάτα μπαίνει σε εορταστικό μουντ επιτέλους...!

Μπορείτε και σεις εδώ!

Monday, December 03, 2007

Ρεπόρτ

Το Σάββατο πήγα Πασπαλά - Ρεμπούτσικα. Πολύ ωραία ήταν, να πάτε. Εκτός από τη φοβερή και πολύ κεφάτη ορχήστρα είχαν παρέα έναν Πορτογαλέζο τραγουδιστή ονόματι Duarte (η Βραζιλιάνα Badi Assad μας την έσκασε και δεν εμφανίστηκε) ο οποίος μίλαγε αγγλικά με προφορά χειρότερη από της Ματσούκα στο El Greco (που παρεμπιπτόντως το βρήκα μεγάλη μούφα). Εντάξει θα μου πεις δεν ξέρουν όλοι αγγλικά. Πάσο, αλλά το θέμα ήταν ότι ήθελε να κάνει και πρόλογο στο κάθε τραγούδι με αποτέλεσμα να προσπαθούμε όλοι να καταλάβουμε τι στο καλό λέει. Στο τέλος όμως είπε το τσιγάρο στα ελληνικά και μας αποζημίωσε... Το τι αναπτήρες ανάψανε δεν το συζητώ!

Τέλος να πω ότι ο χώρος είναι προσεγμένος και πολύ άνετος, γεμάτος καναπέδες και οι υπεύθυνοι έχουν προσέξει το θέμα του εξαερισμού που συνήθως αποτελεί πρόβλημα. Το μόνο μείον, η καθυστέρηση 1 ώρας στην έναρξη του προγράμματος.

Info: POLIS THEATRE - Π. Ράλλη 18, 2103452527

Tuesday, November 20, 2007

Αμάν! το μάτι μου!

Εδώ και ένα μήνα παίζει το μάτι μου. Όχι βρε, δεν εννοώ αυτό που καταλάβατε! Λαγγεύει. Πεταρίζει. Πώς να το πω? Μάλλον πάνω από μήνα. Τι να υποθέσω ότι συμβαίνει? Ή που το μάτι μου απέκτησε τη δική του προσωπικότητα ή που θα δω κάποιον πολύ σημαντικό (κατά πως λένε). Με τέτοια κινητικότητα το κόβω να βλέπω το λιγότερο κανένα σταρ του Χόλιγουντ.

Έχει καμιά σημασία που είναι το αριστερό?

Friday, October 19, 2007

Έχουμε και λέμε

Φέτος το χειμώνα το πρόγραμμα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και με τυχαία σειρά εμφανίσεως τα παρακάτω:

Οξυγόνο Live και ΑρχήΔια των τριών, την Τάνια στο Μετρό που πεθαίνω να δω, τους τρελούς στο Ζυγό και Νοσφεράτου Διδόντικους από την ομάδα Ex Animo για δεύτερη φορά.

Μερικά από τα παιδιά των Ex Animo εμφανίζονται και στο Σταυρό του Νότου στο Das fest ruft σε ένα απολαυστικό σκετσάκι.

Ακούω και άλλες προτάσεις!!!

Wednesday, October 10, 2007

Παιδί και νέοι γονείς...

Με πήρε χτες η μανούλα μου να μου πει ότι πήγε πρώτη μέρα γυμναστήριο (και πρώτη φορά!) και της άρεσε κιόλας. Πήρε φόρμες, αθλητικά παπουτσάκια adidas παρακαλώ και την κολλητή της αγκαζέ και όποιον πάρει ο χάρος! Περιττό βέβαια να πω ότι μου περιέγραψε όλα τα μηχανήματα από τα οποία πέρασε με τρελό ενθουσιασμό!

Από που της ξύπνησε αυτό τώρα δεν ξέρω, εγώ πάντως δεν έκανα τίποτα το δηλώνω. Δεν ξέρει κανείς πια πως να μεγαλώσει τους γονείς του.

Το καλοκαίρι πάλι που είδε ο μπαμπάκας μου το mp3 player μου, μου το έκλεβε όποτε έβρισκε την ευκαιρία και όταν έπρεπε να φύγω για Αθήνα ήθελε να του πάρω και αυτουνού ένα για την παραλία!!!

Από την άλλη βέβαια η σχέση του με την τεχνολογία είναι τρομαχτική. Τις προάλλες πήγε και πήρε καινούριο κινητό με ένα σωρό δυνατότητες (που εννοείται δεν τις χρειάζεται) και ανακαλύψαμε μετά από 2 μέρες χρήσης ότι είχε τραβήξει ένα κάρο φωτογραφίες εν αγνοία του (ε, κάτι θα πάτησα κατά λάθος, που να θυμάμαι τώρα). Το τι γέλιο έριξα όταν είδαμε τις φωτογραφίες στη μνήμη του κινητού...είχε βγάλει μεταξύ άλλων τον ουρανό, τα δέντρα, το πεζοδρόμιο, το κεφάλι του, τα πόδια του και τη μαμά μου στην προσπάθειά του να μάθει να παίρνει τηλέφωνο.

Τι να πω? ‘Η που αυτοί μικραίνουν ή που εγώ μεγαλώνω…

Wednesday, October 03, 2007

Γιατί οι γυναίκες μισούν τον Οκτώβριο*?

  • Γιατί αρχίζουν τα πρωτοβρόχια και δεν έχει άλλο μαύρισμα για σένα γλυκιά μου (εκτός αν είσαι ξαδέρφη της Ριάννας)
  • Γιατί βαριέσαι να καταβάσεις τα φθινοπωρινά και κάθε πρωί βγαίνεις με 10 στρώσεις ζακετόμπλουζα (απλά το παίζεις τρεντι)
  • Γιατί πέφτουν 100 τρίχες το μισάωρο απ'το κεφάλι σου και τρέχεις όλη μέρα με το ηλεκτρικό σκουπάκι στο χέρι, για να μη μιλήσω για τη μπανιέρα που βουλώνει (είσαι και νοικοκυρά τρομάρα σου)

Η λίστα είναι δυναμική, προσθέστε ελέυθερα...

*Α, και ο Οκτώβριος δεν έχει μ.

Wednesday, September 26, 2007

Μαμ!!!

Πήγα πριν καμιά βδομάδα για φαγητό σε ένα σχετικά καινούριο (πρέπει να λειτουργεί από πέρισυ) μαγαζί στην Καλλιθέα το οποίο είναι βασισμένο στα Friends και σερβίρει φαγητό τύπου Fridays, Rubys κλπ αλλά πιο νόστιμο κατά τη γνώμη μου.
Λέγεται "Central Perk" (πως αλλιώς θα λεγόταν?) και βρίσκεται στο δεύτερο όροφο ενός νεοκλασικού στην πλατεία Κύπρου. Από διακόσμηση δε λέει και πολλά αλλά η εξυπηρέτηση είναι άψογη και οι υπάλληλοι ευγενέστατοι. Μας κέρασαν και σφηνάκια μετά το φαγητό!



Το συγκεκριμένο μαγαζί νομίζω αξίζει τον κόπο και δυστυχώς δεν έχει πολύ κόσμο, ούτε και διαφημίζεται. Α! αν έχετε μεγάλο κόλλημα με τα φιλαράκια μπορείτε να παραγγείλετε το κοτόπουλο της Rachel ή το σάντουιτς του Joey!

Info: Σαπφούς 99, Πλ. Κύπρου, Καλλιθέα

Monday, September 24, 2007

Λόγια μεγάλων ανδρών...

Παρακαλώ βοηθήστε τον αγαπητό συνάδελφο μου. Προσπαθεί να βγάλει ένα απόφθεγμα μετά από τόσα χρόνια στο κουρμπέτι αλλά όλοι εδώ στο γραφείο πιστεύουμε ότι κάπου πάσχει και επιδέχεται βελτίωση. Κάθε πρόταση δεκτή!

Η ατάκα.

«Ο τρόπος που πρέπει να φέρεται ένας άντρας σε μια γυναίκα είναι αντίστοιχος με τη σχέση πιλότου με αεροπλάνο. Πρέπει να μπαίνει μέσα της και να την πηγαίνει στα ουράνια.»

Αυτό είναι ένα από τα πολλά ερωτήματα που μας βασανίζουν καθημερινά στο γραφείο…

Tuesday, September 18, 2007

Tuesday, September 11, 2007

Συμβουλές για τους κυρίους!

Το παρακάτω ήρθε στο e-mail μου. Το ξέρω ότι είναι μεγαλούτσικο αλλά κάντε μια προσπάθεια βρε!

1. Μόλις βάλω προφυλακτικό μου πέφτει. Από ό,τι φαίνεται το συγκεκριμένο προφυλακτικό σας ενοχλεί, είτε γιατί είναι στενό (άαουτς!) είτε φαρδύ (να μπω κι εγώ;) είτε λάθος κατασκευασμένο ανατομικά (στράβωσε, στράβωσε, βοήθεια!...). Όλα τα προφυλακτικά δεν είναι ίδια κι αυτό φαίνεται από την τιμή τους, που διαφέρει από είδος σε είδος. Μην έχετε απαιτήσεις από ένα προφυλακτικό που κοστίζει 100 δρχ. είναι φτιαγμένο στην Αλβανία κι έχει μείνει στο ράφι του περιπτερά περισσότερο από δύο χρόνια. Προτιμήστε προφυλακτικά με ευρωπαϊκά στάνταρ κατασκευής, κάποιας γνωστής μάρκας και κυρίως πάντα από φαρμακεία. Αλλάξτε διάφορες μάρκες και βρείτε αυτή που σας ταιριάζει, αλλά προσέξτε την ημερομηνία λήξης. Εάν παρ’ όλα αυτά εξακολουθούν τα προβλήματα, τότε αναζητήστε τα αίτια στον ψυχολογικό παράγοντα και προσπαθήστε να το ξεπεράσετε. Αν, ντε και καλά, επιμένετε για συγκινήσεις, δοκιμάστε τη ρωσική ρουλέτα... (τουλάχιστον έτσι δεν θα πάρετε κι άλλους στον λαιμό σας).

2. Δεν μπαίνει μέσα με τίποτα. Κατ’ αρχήν σιγουρευτείτε (με τα δάχτυλα, αν είναι ανάγκη) ότι έχετε βρει τον στόχο. Κατά δεύτερον, το αιδοίο δεν ανοίγει τις πύλες του για να σας υποδεχτεί, εάν πριν δεν έχετε ασχοληθεί επιμελώς με το άτομο που το κουβαλάει. Δεν είναι απλά μία τρύπα που χάσκει και σας περιμένει να μπείτε μέσα, γιατί είσαστε άστεγος και σας λυπήθηκε. Τα προκαταρκτικά παιχνίδια είναι απαραίτητα και όσο πιο πολύ κρατήσουν τόσο καλύτερα θα προετοιμάσουν το έδαφος για τη δική σας εισβολή. Εάν τα φιλάκια, τα χαδάκια, οι δαγκίτσες και οι καυτές ανάσες δεν δείχνουν να βοηθούν, τότε χρησιμοποιήστε βούτυρο. (Ε, εντάξει το ’κανε κι ο Μάρλον, αλλά δεν υπάρχει έτσι κι αλλιώς παρθενογένεση).

3. Δεν μου σηκώνεται, ρε γαμώτη μου, προσπαθώ! Δεν υπάρχει λόγος να στεναχωριέστε. Προσπαθήστε να μειώσετε το άγχος που σας έχει καταβάλλει. Πιείτε ένα ποτό ή καθίστε για λίγο ξαπλωμένος προσπαθώντας να ηρεμήσετε. Καλό είναι να αποφύγετε το κάπνισμα, γιατί η νικοτίνη λειτουργεί ως ανασταλτικό. Χαλαρώστε και ζητήστε της να μιλήσετε για άσχετα θέματα (την παιδική της ηλικία, το μέλλον, τις ερωτικές της φαντασιώσεις κ.λπ.). Όταν νιώσετε έτοιμος, αν νιώσετε έτοιμος, ξαναρχίζετε. Αλλιώς ζητήστε της να κοιμηθείτε αγκαλιά με τη δικαιολογία ότι αυτό που σας λείπει δεν είναι κάπου να τον χώσετε, αλλά η αγάπη και η τρυφερότητα. Θα σας εκτιμήσει μέχρι εκεί που δεν φαντάζεστε και δεν θα πιστεύει στην καλή της τύχη (trust me and pay the bill).

4. Τελείωσα μόλις με κοίταξε. Αυτό είναι πραγματικά πολύ καλό, αλλά από πολλούς παρεξηγημένο. Το να τελειώνετε νωρίς σημαίνει πολλά πράγματα. Σημαίνει ότι η σχέση σας είναι πετυχημένη, ότι ανυπομονείτε τον έρωτά της, ότι καταφέρνετε να βιώνετε το σεξ στον μέγιστο βαθμό, ή απλώς ότι είστε γαϊδούρι (αστειεύομαι). Εάν συμβεί και την πέμπτη φορά, τότε παραδίνετε σημασία στο γεγονός ή έχετε να κάνετε έρωτα από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Προσπαθήστε να σκέφτεστε κάτι άλλο την ώρα που εργάζεστε -τον Σαμαρά- ή χρησιμοποιήστε κάποιο ειδικό προϊόν καθυστέρησης σε χάπι, αλοιφή, προφυλακτικό, σπρέι, κρέμα, τζελ ή παγωτό.

5. Άλλαξα γνώμη και θέλω να φύγω. Καλό είναι να αλλάζετε γνώμη πριν βρεθείτε γυμνοί στο κρεβάτι. Προσπαθήστε να είστε όσο το δυνατόν πιο ψύχραιμοι κι ευγενικοί με τον άλλον. Πείτε την αλήθεια, αλλά μαλακά και με τακτική εκπροσώπου της κυβέρνησης: “μου αρέσεις πολύ, αλλά...”, “είσαι πανέμορφη, αλλά άκου να δεις τι στο καλό έγινε”, “έχω έναν πονοκέφαλο άλλο πράγμα...”, “το ξέρεις ότι οι φόροι θα ανέβουν και άλλο;” κ.λπ... (σε καμιά περίπτωση μην αρχίσετε να τρέχετε γυμνός προς την εξώπορτα φωνάζοντας “βοήθεια, μου κλέβουν το αυτοκίνητο”. Θα κάνει τα πράγματα χειρότερα).

6. Πέθανε; (εκείνη, όχι το πουλί σας). Μην τρομοκρατείστε άδικα. Οι σπουδές στην Ιταλία ως γυναικολόγος -για οκτώ χρόνια- επιτέλους έπιασαν τόπο. Καταφέρατε να προσφέρετε στη σύντροφό σας ηδονή σε τέτοιο βαθμό, που την κάνατε να λιποθυμήσει. Αφήστε τα παλαμάκια και τα χοροπηδητά γύρω από το κρεβάτι και προσπαθήστε να συνεφέρετε τον άνθρωπό σας (περιττό να αναφέρω το ότι περιμένουμε να συνέλθει ο άλλος και μετά ξαναρχίζουμε...). Εάν το γεγονός επαναληφθεί, απευθυνθείτε σε γιατρό.

7. Ωχ! Αίμα! Εδώ τα πράγματα είναι κάπως πιο σοβαρά. Είτε ήρθε στη φίλη σας ξαφνικά περίοδος -πείτε της να μετράει καλύτερα- είτε γρατσουνίσατε κάποιο σημείο ή αγγείο στην εξωτερική δερματική επιφάνεια. Εντοπίστε τον ερεθισμό και καθαρίστε την επιφάνεια με άφθονο νερό. Η αποχή από το άθλημα είναι αναγκαία έως ότου το τραύμα επουλωθεί τελείως (ίσως δεν έπρεπε να το ζορίσετε τόσο...).

8. Δεν μπορώ να τελειώσω. Μην έχετε απαιτήσεις από τον εαυτό σας να τελειώσει γρήγορα, όταν το κάνετε για πέμπτη φορά -την ίδια μέρα- και μάλιστα στη σειρά. Ηρεμήστε, αλλάξτε στάση και αφήστε τον άλλον να αναλάβει στοματικές πρωτοβουλίες. Χαλαρώστε για λίγο, πάρτε μερικές βαθιές αναπνοές και ορμήξτε με τα μούτρα και πάλι στη δουλειά (εάν είσαστε μόνος σας, καλύτερα να παρατήσετε αυτό που κάνετε και να πάτε μία βόλτα...).

9. Δηλαδή, είμαι αδερφή; Πετάτε στα σύννεφα. Το δωδεκάχρονο -ντροπή- που βρίσκεται μαζί σας είναι φοβερά κωλοπετσωμένο. Κάνει τα πάντα, ρουφάει τα πάντα και κάθεται σε οτιδήποτε εξέχει. Ξαφνικά η τρελή γλώσσα της τρελής πιτσιρίκας απομακρύνεται από την περιοχή του πόθου σας ενώ εσείς αναπολείτε τη στιγμή που γνωριστήκατε στο πάρτι που έκανε το ανιψάκι σας και με κινήσεις κομάντος εισβάλει στα οπίσθια σας. Τρομαγμένος ανακαλύπτετε ότι η εισβολή αυτή σας είναι ιδιαίτερα ευχάριστη και ότι ένα κύμα ηρεμίας πλημμυρίζει το σώμα σας. “Αμάν! είμαι αδερφή!”, σκέφτεστε φωναχτά. Ηρεμήστε και απολαύστε το. Απλά πρόκειται για μία ερωτογενή ζώνη που χτυπάει κόκκινες στον εγκέφαλο. Τώρα εάν θελήσετε να σας κάνει το ίδιο και ο Παύλος -που μοιάζει στην πιτσιρίκα- αυτό είναι άλλο κεφάλαιο κι έπρεπε να μας το πείτε από την αρχή για να μην ασχολούμεθα άλλο μαζί σας...

10. Εκείνη θέλει κι άλλο, εκείνος θέλει Ωνάσειο. Εάν το έχετε ήδη κάνει πάνω από έξι φορές, τότε μετά λύπης σας πληροφορώ ότι η βιολογική σας κατάσταση σύμφωνα με επιστημονικά πειράματα σε πιγκουΐνους είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Τα μάτια σας είναι κόκκινα, από κάτω έχουν εμφανιστεί σακούλες A.B. Βασιλόπουλος, ενώ η κόρη -του ματιού σου, βρε άσχετο- δεν συνεργάζεται ικανοποιητικά με τις εγκεφαλικές εντολές. Αποτέλεσμα; Βλέπετε γύρω σας μαύρα κουλούρια και μικρές φωτεινές εκρηξούλες. Το σώμα σας είναι βαρύ, αφού οι μύες έχουν τιγκάρει σε γαλακτικό και μυρμηκικό οξύ, ενώ οι χτύποι της καρδιάς σας είναι αδύναμοι γιατί στο αίμα δεν υπάρχουν πια αρκετοί υδατάνθρακες για να μετατραπούν σε ενέργεια. Διαθέσιμη προωθητική ενέργεια όμως υπάρχει στο ψυγείο κι έχει τη μορφή μαρμελάδας, μελιού, σαντιγί, ξηρών καρπών και φιστικοβούτυρου. Δοκιμάστε λίγο από όλα. Σύντομα θα είσαστε έτοιμος να αντέξετε λίιιιγο ακόμα ή να ξεράσετε από τους απίστευτους συνδυασμούς γεύσεων. Εάν δεν τα καταφέρετε, πάρτε μας τηλέφωνο και θα σας σπρώξουμε -την υπόθεση- αφιλοκερδώς, παίρνοντας τη θέση σας.

11. Η Πίπα του Καπετάν Μανώλη. Ένα συνηθισμένο φαινόμενο που παρουσιάζεται κυρίως σε επαφές με νεαρά άτομα είναι η άρνησή τους στο στοματικό έρωτα. Τους αρέσει να φαντασιώνουν την ιδέα, τρελαίνονται για ταινίες με παρόμοιο θέμα -Οι Πρησμένες Αμυγδαλές Της Σούζαν- αλλά όταν η στιγμή της αληθείας φτάσει πανικοβάλλονται και το βάζουν στα πόδια. Εάν αυτό το δυστυχές γεγονός σας τύχει, απειλήστε την με επιτόπου χωρισμό, εξηγήστε της τις βιταμινούχες αξίες του μπουκώματος, το πόσο πολύ σας αρέσει, το ότι το συνιστούν 120 χειρουργοί οδοντίατροι και πληροφορήστε την για τα τελευταία επιστημονικά πορίσματα που βεβαιώνουν για την ύπαρξη κολλαγόνου που κάνει θαύματα, τύφλα να ’χει το Clearasil στην επιδερμίδα της. Εάν όλα αυτά δεν πιάσουν τόπο, τότε, για μια ακόμη φορά, αναζητήστε τη λύση στο ψυγείο. Καθίστε αναπαυτικά σε μια καρέκλα και: α) γαρνίρετε την περιοχή με σαντιγί, β) πασπαλίστε με τρούφα σοκολάτα, γ) τοποθετήστε κερασάκι στην κορυφή, δ) φωνάξτε την (βέβαια, έτσι που είναι τώρα, το γλείφετε και μόνος σας).

12. Ανοργασμικές καταστάσεις. Τα έχετε δώσει όλα, βιδώνεστε ο ένας επάνω στον άλλον για 3 ώρες 27 λεπτά και 25 δευτερόλεπτα, έχετε δοκιμάσει όλες τις γνωστές στάσεις, πιο βαθιά δεν πηγαίνει, έχετε ανάψει όλα τα φώτα, λέτε προστυχιές, τραβάτε μαλλιά, δεν κωλώνετε πουθενά, αλλά τζίφος. Σύμφωνα με τον Φρόιντ, οι γυναίκες χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: α) κλειτοριδικές και β) κολπικές. Η δική σας -καλά πού την βρήκατε;- ανήκει στην πρώτη κατηγορία και δεν θα δείτε φως στην άκρη της Nικολούλη σας εάν δεν εντοπίσετε και ενεργοποιήσετε το εν λόγω σημείο. Υπομονή. Με τον καιρό θα προσαρμοστεί και το πουλί σας.

13. Μούγκα, αγιοσύνη και ντροπές. Όση ώρα εσείς εργάζεστε, εκείνη είναι τελείως αμίλητη -δεν της έχει ξεφύγει ούτε ένα κιχ- είναι εκνευριστικά ακούνητη, ακολουθεί νωχελικά τις σωματικές παρορμήσεις σας ενώ δεν αναλαμβάνει καμιά πρωτοβουλία, κάνοντάς σας να νομίσετε ότι άδικα ιδρώνετε ή ότι τα κάνετε όλα λάθος. Σταματήστε να παλινδρομείτε και ξεκινήστε από την αρχή, γιατί επάνω στη βιασύνη κάτι σας ξέφυγε. Φανταστείτε ότι το σώμα της είναι ένας χάρτης που περιμένει εσάς να τον ψηλαφίσετε με δάχτυλα και φιλιά. Εξερευνήστε εξονυχιστικά το κορμί της, ενώ, παράλληλα παρατηρήστε τις αντιδράσεις της στο κάθε άγγιγμά σας. Μόλις βρείτε το κουμπί της, πατήστε το και βγάλτε την πουτάνα μέσα από τη Μητέρα Τερέζα. Ήρθε η ώρα να αποδείξετε στον εαυτό σας -αλλά και στους γείτονες- το τι πραγματικά αξίζετε.

14. Στενές επαφές ίδιου τύπου. Το πάθος σας ήταν απερίγραπτο. Σε όλη τη διαδρομή με το ταξί ο ένας έφαγε τον άλλον με τα μάτια του. Το ευχαριστήθηκε ακόμα και ο ταρίφας και γι’ αυτό σας έκανε έκπτωση ένα πεντακοσάρικο (1,46€). Ορμήξατε μέσα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, πέσατε στο χαλί και κουτρουβαλιόσασταν για ένα τέταρτο σπάζοντας ένα βάζο, μία τηλεόραση και το αριστερό σας παΐδι -να πίνετε περισσότερο γάλα-. Πετάξατε την αγαπημένη σας επάνω στο στρώμα και με λύσσα απαλλάξατε την κορμάρα της από τα περιττά ρούχα. “Να σου δείξω το δικό μου, να μου δείξεις το δικό σου;”, σκεφτήκατε. Μάταια όμως, αφού το δικό σας είναι ίδιο με το δικό της. Έβαλε τα κλάματα και σας είπε την πονεμένη ιστορία της. Στην πραγματικότητα είναι Γερμανός αλεξιπτωτιστής που ξέμεινε στην οπισθοχώρηση, γιατί του άρεσε το greek souvlaki. Πραγματικά εδώ εσύ αποφασίζεις, που έλεγε και ο Bούρος. Στο κάτω-κάτω τι διαφορά να έχουν τα οπίσθια του Χανς από της Eλένης; Mε ένα τοπικό ξυρισματάκι στην εν λόγω περιοχή τα προβλήματα εξαφανίζονται και ένας καινούριος έρωτας γεννιέται.

15. Slave loves Master... Περιμένετε ξαπλωμένος στο κρεβάτι την αγαπημένη σας -που σε λίγο θα μετατραπεί σε ρινγκ- καπνίζοντας και φαντασιώνοντας το τι αεροπλανικά κόλπα θα της κάνετε πάλι. Έπειτα από μισό πακέτο -κόψ’ το το ρημάδι- η πόρτα του μπάνιου ανοίγει και το μισοτελειωμένο τσιγάρο σας πέφτει από το στόμα. Η όμορφη δεσποινίς επιστρέφει φορώντας δερμάτινα εσώρουχα, κολάρο με καρφιά στον λαιμό, κρατάει ένα μαστίγιο -από τον Ιππικό Όμιλο Κηφισιάς- χειροπέδες και αλυσίδες κρέμονται από την πολυεστερική της ζώνη και με απειλητικό ύφος σας προστάζει να πέσετε στα τέσσερα -γαβ, γαβ- και να της τουρλώσετε τα οπίσθιά σας για ένα φιλικό -ελπίζετε- μαστίγωμα. Άναυδος κοιτάτε με γουρλωμένα μάτια την ήρεμη πωλήτρια του Hondos Center να έχει μετατραπεί σε θηλυκό Conan. Προσπαθείτε να αντιδράσετε -μη! θα καταλήξετε με περισσότερες ουλές- αλλά σύντομα λογικεύεστε, αφού το μαστίγιό της σκίζει τον αέρα και το μεταξωτό σας μποξεράκι. Συμβουλή: εάν δεν μπορείτε να αποφύγετε έναν βιασμό, χαλαρώστε και απολαύστε τον
.
16. Κατάσταση Φίφας. Ξεκινάτε ένα αποκαλυπτικό στριπτίζ. Με νωχελικές κινήσεις βγάζετε το πουκάμισο και το γυμνασμένο δασύτριχο στήθος σας κάνει την εμφάνισή του στέλνοντας ρίγη στη σπονδυλική στήλη της Κατερίνας από τη Νίκαια. Οι εργατοώρες που ξοδέψατε στο γυμναστήριο της γειτονιάς σας έπιασαν τόπο, αφού τα μπράτσα σας εμπνέουν σεβασμό και δέος, ενώ οι κοιλιακοί σας είναι κομμάτια και θυμίζουν πλακόστρωτο μωσαϊκό της Μήλου. Έπειτα από μερικές σούπερ πόζες -τρικέφαλοι, τραπεζοειδείς- σε στιλ Μπουρνάζος, κατεβάζετε -επιτέλους- το μποξεράκι σας και γέλια πλημμυρίζουν το δωμάτιο. Μεταξύ μας, η κατάστασή σας είναι απαράδεκτη. Αφού το εργαλείο δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις των καταστάσεων, μάθετε να χρησιμοποιείτε -άψογα- γλώσσα, δάχτυλα και πατούσες. Ευτυχώς ή δυστυχώς, η ευτυχία της Κατερίνας είναι ευθέως ανάλογη του μεγέθους σας.

17. Βαράτε την κι ας κλαίτε. “Βάρα με, χαστούκισέ με, χτύπα με, δείρε με, κλώτσα με, κάνε με κιμά”, φωνάζει μέσα στο αφτί σας, που έχει παραλύσει μαζί με το υπόλοιπο σώμα σας. Εσείς δεν είσαστε φτιαγμένος για τέτοιου είδους πράγματα. Κηπουρός στο επάγγελμα, φανατικό μέλος της Green peace, παπαδάκι από μικρός, αντιμιλιταριστής, συλλέκτης γραμματοσήμων... Είσαστε μια ευγενική ψυχή γεμάτη αγάπη και ζουμπούλια και σκεφτόσαστε ότι σας είναι αδύνατον να χώσετε μπούφλες, φάπες και ανάποδες σ’ αυτόν τον άγγελο που μοιράζεται το κρεβάτι μαζί σας. Έχετε δίκιο. Για να πάρετε κουράγιο σας λέμε ότι και ο Σουγκλάκος αντιμετωπίζει παρόμοιο πρόβλημα. Οπλιστείτε με θάρρος, σφίξτε τα δόντια και συμμορφωθείτε με τις επιθυμίες της δεσποινίδος, γιατί αλλιώς θα την αναγκάσετε να σας εγκαταλείψει παρόλο που δεν το θέλει. Στο κάτω-κάτω τα χαστούκια σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο. Το γράφει και στην Αγία Γραφή.

18. Αμάν! Έχει κοιλιά! Η πικρή αλήθεια είναι ότι το χαμηλό φως των νυχτερινών μαγαζιών, το ποτό και τα ρούχα δημιουργούν οφθαλμαπάτες ομορφιάς, που μπορεί να οδηγήσουν σε αυτοκτονία ή παροδική μελαγχολία. Μόλις τα ρούχα βγουν, το σώμα, που τόση ώρα ονειρευόσασταν, έκανε φτερά. Διατηρήστε την ψυχραιμία σας και αναλογιστείτε την ελάχιστη πιθανότητα του να είσαστε υπερβολικά αυστηρός με το σώμα του άλλου. Εάν τα στάνταρ της ερωτικής διαλογής σας είναι τόσο υψηλά που ακυρώνετε μια επίσκεψη σ’ ένα φιλικό κρεβάτι λόγω της ύπαρξης ψεύτικων βλεφαρίδων, τότε είσαστε -λυπάμαι, ειλικρινά- επιεικώς απαράδεκτος. Χαμηλώστε τα υπερβολικά κριτήρια επιλογής σας και μάθετε ότι η ύπαρξη μιας μικρής κοιλίτσας είναι ένα στοιχείο που υποδηλώνει έναν άνθρωπο που χαίρεται την καλοζωία, έχει χιούμορ -οι χοντροί είναι χαρούμενα άτομα- και εκτιμά το καλό φαγητό. Εάν παρ’ όλα αυτά, τα προβλήματα επιμένουν, εξασθενίζοντας το κουράγιο -και τη στύση σας- σβήστε τα φώτα και δώστε περισσότερο βάρος στην αφή παρά στην όραση, γιατί ο Σωκράτης δίδασκε -εκτός από τις μπούρδες που μάθαμε στο Λύκειο- ότι “σβηστής λυχνίος πάσα γυνή ομοία”.

19. Εγώ, εσύ και η τρελή σου αδελφή. Τι τη θέλατε την ταινία με τα ερωτικά σάντουιτς και τους πολλούς ταυτόχρονους παρτενέρ; Την είδε η λεγάμενη -μη λέμε κι ονόματα- και τώρα η επιθυμία της είναι διαταγή. Βέβαια, εδώ που τα λέμε, η ιδέα δεν ήταν μόνο δική της, αφού κι εσείς έχετε μία τάση προς τα ομαδικά σπορ, παρ’ όλο που το κρύβετε. Πριν πιάσετε το οποιοδήποτε ξένο μπούτι, μάθετε τουλάχιστον το τι πραγματικά σημαίνει η λέξη “παρτούζα”, ουσιαστικό που προέρχεται από το γαλλικό “partouse”. Ρίζα της λέξης αυτής είναι το “partout” που υποδηλώνει συμμετοχή -όλοι για έναν και ένας για όλους- ατόμων σε συγκεκριμένη φιστικωτή πράξη... Ακόμα όμως και εάν αυτή η ιδέα σας δένει κόμπο το στομάχι, σας πληροφορούμε ότι είναι ένα εξαιρετικά δημοφιλές άθλημα, αφού έπειτα από ένα ερωτικό πολύπριζο θα αισθάνεστε άλλος άνθρωπος. Μια ζωντάνια θα σας έχει κυριεύσει, μια αίσθηση ερωτισμού θα έχει καταλάβει το σώμα σας και μια γεύση -αγνώστου ταυτότητας- ανθρώπινου σπέρματος θα υπάρχει στο στόμα σας. Εάν εσείς θέλετε αλλά ο άλλος δεν μπορεί, έχει καλώς, γιατί ποτέ δεν αναγκάζουμε τον άλλον να κάνει -ή να καταπιεί- κάτι που πραγματικά δεν θέλει. Εάν και οι δύο θέλετε αλλά όλοι οι άλλοι δεν μπορούν, αναγκαστικά, χρησιμοποιήστε ένα άτομο που θα είστε 100% σίγουροι για το ήθος και την ποιότητά του. Τον πατέρα σας! Με αυτό τον τρόπο ενισχύετε και τους οικογενειακούς σας δεσμούς που τώρα τελευταία έχουν πάρει την κάτω βόλτα.

20. Κάτι έρχεται από μέσα μου προς τα έξω μου. Αυτό είναι το τέλος του ταξιδιού που λέγεται έρωτας και η ανταμοιβή των κόπων σας. Τόση ώρα γι’ αυτό το πράγμα ιδρώνατε και χτυπιόσασταν σαν χταπόδια. Αλήθεια, όμως, όταν βρίσκεστε στο σημείο χωρίς επιστροφή και τρυφερά αγκαλιάζετε την αγαπημένη σας σαν τον πύθωνα που συνθλίβει το μεσημεριανό του της λέτε γλυκά ερωτόλογα -ααγκκννν- σας τρέχουν τα σάλια κ.λπ. κ.λπ., έχετε πάρει χαμπάρι τι άλλο συμβαίνει μέσα στο σώμα σας; Με το πρώτο οπτικό ερέθισμα εκκρίνεται τεστοστερόνη που δρα στον υποθάλαμο του εγκεφάλου σας, μετατρέποντάς τον από πνευματικό ναό σε ναό της ακολασίας. Ο εγκέφαλος στέλνει χιλιάδες εντολές στη βάση της σπονδυλικής σας στήλης, που με τη σειρά της ενεργοποιεί βαλβίδες και διόδους ροής αίματος στον δεύτερο μικρότερό σας εαυτό, αναγκάζοντάς τον να σηκωθεί για να καθίσει η κυρία. Οι βαλβίδες ασφαλίζουν το αίμα, που παγιδεύεται στις πλευρικές μυϊκές ίνες του πέους, οι σφυγμοί ανεβαίνουν -σας τρόμαξα, ε;- ενώ η πίεση και η θερμοκρασία σας αυξάνονται αισθητά, πράγμα που σημαίνει ότι σε λίγο θα γίνει της ιερόδουλης το σιδηρούν κιγκλίδωμα. Μέσα στα λίγα δευτερόλεπτα του οργασμού, ένα κύμα ευχαρίστησης θα τυλίξει όλο σας το σώμα, το μυαλό θα αδειάσει, ο χρόνος θα σταματήσει και η ψυχή θα πετάξει στα σύννεφα. Το συναίσθημα είναι μοναδικό και κάθε φορά ανεπαίσθητα διαφορετικό σε ένταση και διάρκεια. Τελειώσατε; Ωραία, σκουπιστείτε τώρα.

Monday, September 10, 2007

Η δουλειά

Μην πας μια μέρα στη δουλειά σου μη πας
δεν ζούμε. Να δούμε αν αγαπιόμαστε μην πας.
Το σπίτι αυτό αν το πρωί θα τ' ανεχτούμε.
Να συγυρίζω να γελάω να μου μιλάς.

Από μακριά πως αγαπιόμαστε το ξέρω
πιστός πως είσαι και στα πάντα συνεπής.
Να με ρωτήσεις τι χρειάζεται να φέρω
κι αν βρήκα κάποιο σινεμά της προκοπής.
Μην πας.

Τα ίδια έκανε θυμάμαι κι ο μπαμπάς
μα εμένα ετούτη η διαδοχή μ' έχει τρομάξει.
Ποιος ξέρει άραγε
μ' αυτό που μ' αγαπάς
πιο άλλο όνειρο ζωής έχεις ξεγράψει.

Μην πας
να δούμε αν αγαπιόμαστε να δούμε
Μην πας μια μέρα στη δουλειά μην πας.


Δε μπορώ να ταυτιστώ αλλά αυτή η ερμηνεία με κάνει κομμάτια κάθε φορά.

Monday, September 03, 2007

Επεράσαμ' όμορφα...

Επειδή βαριέμαι να γράφω τα των διακοπών ανεβάζω μια φωτό παραλιακή γιατί σχεδόν όλες τις μέρες εκεί τις πέρασα. Ξαπλώστρα, καφεδάκι και άγιος ο θεός (που λέει ο λόγος!).

Πρέπει να σημειωθεί παρακαλώ ότι σε όλα τα παραλιακά μαγαζιά του Μεσσηνιακού κόλπου οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες δεν χρεώνονται! Πληρώνεις μόνο ότι καταναλώσεις και πάντα σε λογικές τιμές! Έτσι για να είστε ενήμεροι.


Παραλία Καλαμάτας


Σαν άνθρωποι του πνεύματος που είμεθα όμως χτυπήσαμε και μια Επίδαυρο και μάλιστα την πολυσυζητημένη παράσταση "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή. Αν εξαιρέσουμε το σκηνικό (το παλάτι έμοιαζε λες το είχε πάρει εργολαβία ο Βωβός) ήταν αρκετά καλή και ιδιαίτερα η πρωταγωνίστρια η οποία έδωσε ρέστα! Μέσα σε μια ώρα είχε σκουπίσει όλη τη σκηνή, η οποία ήταν σπαρμένη άχυρα, μόνο με μια μικρή σκουπίτσα πεσμένη στα γόνατα. Μιλάμε για πολύ νεύρο, εγώ θα αγχωνόμουνα και μόνο στη σκέψη. Αλλά θα μου πεις αυτό θα πει ηθοποιός!

Για την Καρυοφυλιά τι να πω? Την Επίδαυρο την έχει χαλαρά, έβαλε μια απλή και απέριττη τουαλέτα στο χρώμα του χρυσομπούμπουρα και αλώνισε αγέρωχα τη σκηνή ωσάν να έκανε πασαρέλα.

Περιττό δε να αναφέρω βέβαια ότι όλα τα κοριτσάκια είχαν έρθει για να πάρουν αυτόγραφο από τον κ. Τότσικα. Δεν ξέρω για ταλέντο αλλά από αντανακλαστικά δεν τα πάει και πολύ καλά, μπορεί και να το ματιάσανε το παιδί γιατί σε μια στιγμή που έπρεπε να πιάσει ένα μαχαίρι στο αέρα, παραλίγο να θρηνήσουμε θύματα στην πρώτη σειρά. Εμ, να πληρώσεις το εισιτήριο το ακριβό, εμ να φύγεις με ένα μάτι λιγότερο? Δε λέει!

Αυτό πάλι το κουλό που τους πιάνει όλους τους θεατές ξερόβηχας λες και είναι μεταδοτικό, στο πρώτο τέταρτο της παράστασης, ποτέ δεν το κατάλαβα. Λες και ετοιμάζονται να βγάλουν λόγο και καθαρίζουν το λαιμό τους. Έλεος! Για να μην αναφέρω τα κινητά. Βάλτο στο αθόρυβο μανούλα μου, τόσο δύσκολο είναι?

Πριν τη παράσταση (η οποία ήταν αρκετά καλή, μη βασίζεστε στα παραπάνω πικρόχολα σχόλιά μου) περάσαμε φυσικά από Ναύπλιο. Και οι τρείς ταμπέλες παρακάτω βρίσκονται στο ίδιο στενάκι της πόλης. Εύγε!



Friday, August 31, 2007

Καλώς σας βρήκα!

Επιτέλους!

Γύρισα από τις διακοπές μεν, έφαγα τρελό πακέτο στο γραφείο δε. Δύο βδομάδες τώρα τρέχαμε και δε φτάναμε και παραμονεύει δυστυχώς και γύρος νούμερο 2. Όποιος ξέρει από κατάθεση προσφορών σε διαγωνισμούς με καταλαβαίνει απόλυτα!

Για το θέμα των πυρκαγιών δε θα πω τίποτα. Τρέμω μόνο στη σκέψη του τι θα αντικρύσω όταν ξανακατέβω σε λίγο καιρό στην Καλαμάτα.

Και επειδή το παρόν blog ανεβάζει κατά βάση χαλαρά post, Θα ακολουθήσει σύντομα ένα φωτογραφικό των διακοπών.

Ως τότε φιλιά!!!

Friday, August 03, 2007

Καλή Αντάμωση!





Σε δύο βδομάδες θα είμαστε και πάλι μαζί σας...

Wednesday, August 01, 2007

Τα κάναμε πλακάκια!

Πήγα ψες σε μια έκθεση με είδη υγιεινής με μια φίλη που κάνει ανακαίνιση στο σπίτι της να διαλέξουμε πλακάκια. Ε, δεν μπόρεσα να αντισταθώ και κράτησα μερικά ντοκουμέντα για σουβενίρ παρά τις δεκάδες απαγορευτικές πινακίδες! Γεγονός που με κάνει σούπερ ηρωίδα αφού αψήφισα νόμους και κανόνες και κατάφερα να ξεφύγω από τα περίεργα βλέματα των πωλητριών που μας ακολουθούσαν!

Είναι αυτό που λέμε "Βασιλικό χέσιμο"!


Από διαφήμηση πλακιδίων - "Κάτι τρέχει με τη Μαίρη"???


Εδώ κυρίες και κύριοι ο επιγραφάς τα σπάει!!!

Monday, July 23, 2007

Έλεος πια!!!!

Πρώτα από όλα θέλω να γκρινιάξω για τη ζέστη. Μιλάμε δεν την παλεύω άλλο! Θα λιώσω! Το σαβ/κο έκανα 10 ντους με τον ιδρώτα μου! Για να μη πω που έπεσα σε νάρκη χτες όλο το απόγευμα. Ήμανε σε κώμα λέμε. Σήμερα το πρωί κοιμώμανε μέχρι τις 8 σαν τη γαιδάρα! Που 8 θα έπρεπε να είμαι στα μισά της διαδρομής για το γραφείο ας πούμε! Ο μεγάλος ύπνος ένα πράμα!

Ας πούμε οτι τη ζέστη την ξεπερνάς με το που μπαίνεις στο φανταστικό σου γραφείο (κλιματιστικά παντού! ω ναι!). Πας να μπεις στο youtube και με δεος ανακαλύπτεις ότι η αγαπητή σου εταιρία έχει κόψει την πρόσβαση! Και μάλιστα έχει γράψει και 3 παραγράφους δικαιολογίες! Γιατί καλοί μου άνθρωποι? Εεεεεε? Που να σας καούν όλα τα κλιματιστικά και να μην έρχεται και ο μάστορας!!!!

Επειδή όμως ο καλός ο λουφαδόρος ξέρει και τρόπους να χαζέυει στο ιντερνέτ πάρτε αυτό το κολληματικό παιχνιδάκι να γουστάρετε!

Thursday, July 19, 2007

Οουυυυυυυ!!!!! Σιξ σιξ σιξ!!!!!



Από το ταξί που πήρα χτες για να πάω στο γραφείο.
Λέτε να παίζει ρόλο ο προορισμός?

Tuesday, July 17, 2007

So you think you can dance?

Το σάββατο που μας πέρασε κατέβηκα στην πατρίδα με αφορμή το
διεθνές Φεστιβάλ Χορού. Παρακολούθησα την παράσταση Spiegel σε χορογραφία Wim Vandekeybus στο Κάστρο στην προνομιακή θέση έμπροσθεν του δέντρου (όποιος έχει πάει ξέρει). Ας είναι καλά η μανούλα μου που έβγαλε νωρίς τα εισιτήρια. Στο φεστιβάλ φροντίζω να πηγαίνω κάθε καλοκαίρι και έχω δει αρκέτες παραστάσεις, στην πλειοψηφία τους εξαιρετικές. Πρώτη φορά όμως μου έτυχε να βρεθώ ανάμεσα σε ένα απίστευτο κοινό, που για μιάμιση ώρα χωρίς διάλειμμα, παρακολουθούσε την παράσταση χωρίς ανάσα! Δεν ακούστηκε ούτε ένας βήχας, ούτε ένα σχόλιο, ούτε μια κίνηση. Ακόμα και στις σκηνές που τα σώματα ήταν εντελώς γυμνά, δεν υπήρξε καμία αντίδραση. Τέτοια αφοσίωση πρώτη φορά είδα. Φυσικά η παράσταση ήταν έτσι φροντισμένη που δεν άφηνε το μυαλό σου να ξεστρατίσει ούτε δευτερόλεπτο, η ομάδα των χορευτών ήταν απλά απίστευτη, αλλά όπως και να έχει πρέπει να παραδεχτώ πως και οι θεατές το εκτίμησαν χωρίς αμφιβολία. Φάνηκε άλλωστε και από το παρατεταμένο χειροκρότημα στο φινάλε.


Ας αφήσω το φεστιβάλ τώρα για να δώσω τα συγχαρητήριά μου στους σερβιτόρους στην παραλία του ξενοδοχείου Φιλοξένια (ίσως "φταίει" η νέα διεύθυνση) που είναι εξαιρετικά ευγενείς, φιλικοί, γρήγοροι και με χιούμορ! Σου φτιάχνουν τη διάθεση και αποτελούν μια ευχάριστη εξαίρεση στον κανόνα.

Α, το φεστιβάλ τρέχει ακόμα, προλαβαίνετε αν θέλετε να κατεβείτε...

UPDATE Με αφορμή το χορό μπορείτε να παρακολουθήσετε αυτό το - δεν έχω λόγια να το περιγράψω - βιντεάκι από ελληνικό στρατόπεδο. Και μετά μου λες για τη Shakira και τη Beyonce!

Friday, July 13, 2007

ΘΕΛΩ ΦΥΓΩ ΤΩΡΑ

Εδώ στο γραφείο τα έχω παίξει. Μπορεί να φταίει η ζέστη, τα λόγια του παπά… ποιος ξέρει. Εγώ πάντως θέλω να φύγω. Διακοπές. Να πέσω σε μια ξαπλώστρα, δίπλα στο κυματάκι και να μείνω εκεί. Χωρίς τηλέφωνο, χωρίς e-mail και χωρίς ξυπνητήρι. Με ένα φραπέ μέτριο με γάλα σε μεγάλο ποτήρι με πολλά παγάκια.

Ακόμα δεν κάνει οφίσιαλι αίτηση για άδεια. Κακό σημάδι αυτό. Όταν όλοι την αράζουν σα φυσιολογικοί εργαζόμενοι από τις αρχές Ιουνίου, το δικό μας το γραφείο αντιστέκεται σθεναρά! Όταν όλοι σταματούν, εμείς εκεί. Ντούρασελ.

Υποτίθεται ότι θα πάρω αδειούλα δύο βδομαδούλες τον Αύγουστο. Μέχρι τώτες βέβαια ποιος ζει ποιος πεθαίνει???

Ακόμα και αυτό το σουκού που θα την κάνω από την πρωτεύουσα να πάω να δω μια παράσταση χορού η γυναίκα, το σύμπαν συνωμότησε να φύγω με την ψυχή στο στόμα. Ούτε μια μερούλα δεν μπορώ κολλήσω στο σαββατοκύριακο γκαμώτι μου!!!!

Μήπως είμαι γκαντέμω?

Tuesday, July 03, 2007

Χωρίς σχόλια...!!!





Η φωτο τραβήχτηκε σήμερα το πρωί έξω από το γραφείο.

Thursday, June 21, 2007

Πιστεύω σε Ένα Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας

Κάνοντας stumleupon έπεσα πάνω σε αυτή την καταπληκτική θρησκεία - παροδία!. Την εκκλησία του Ιπτάμενου Μακαροτέρατος ή αγγλιστή "Flying Spaghetti Monster" το οποίο φαίνεται να μοιάζει με μια μερίδα σπαγκέτι με κεφτέδες!

Η πρωτότυπη ομολογουμένως θρησκεία αυτή, είναι δημιουργία του Bobby Henderson αποφοίτου του Φυσικού του Πανεπιστημίου του Oregon. O Bobby λοιπόν το Γενάρη του 2005 νευρίασε τόσο πολύ με το Εκπαιδευτικό Συμβούλιο του Kansas, το οποίο εισήγαγε το μάθημα του Intelligent Design (διαβάστε περί τίνος πρόκειται εδώ) και μάλιστα σαν μάθημα επιλογής αντί αυτού της Εξελικτικής Βιολογίας, με αποτέλεσμα να γράψει μια ανοιχτή επιστολή στην οποία δηλώνει πίστη στο Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας ενώ μεταξύ άλλων αναπτύσει τη θεωρία των Pastafarian (από το Pasta και Rastafarian)!


Το Ιπτάμενο Μακαρονοτέρας όπως το ζωγράφησε ο Bobby στη επιστολή του.

Η κίνηση αυτή που άρχισε με χιουμοριστικό ύφος για διαμαρτηθεί ο Bobby για την εξίσωση του Intelligent Design με οποιοδήποτε επιστημονικό μάθημα, απέκτησε τεράστια φήμη και πολλούς υποστηρικτές.

Η Θρησκεία διαθέτει και δικιά της "Βίβλο", προφήτη αντίστοιχο του Μωησή, τον Captain Mosey καθώς και 8 "εντολές" τις "I'd Really Rather You Didn'ts" τις οποίες προσωπικά βρίσκω θεικές!!!




Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Bonus το σχετικό παιχνιδάκι που μπορείτε να παίξετε εδώ!

Thursday, June 14, 2007

Ο άντρας ο σωστός...

Αφού κατέβηκα από τα κεραμίδια και κατέβασα το μπαλάκι που πέταξε η κυρία Aurelia, άρχισα να προβληματίζομαι. Πρέπει λέει να γράψομε τι εστί ιδανικός άνδρας!

Και φυσικά η προσέγγιση μου θα είναι εντελώς φρουτοπική (που θα λεγε και η Ντάλια), καθώς όπως πολύ σωστά παρατήρησε η Aurelia, άμα αφτουνού το ιδανικό είναι η Πάμελα Άντερσον shit high and watch!

Οπότε πάμε.

Το απέξω του μπορεί να φέρνει σε έναν από τους παρακάτω θεούς ή και να έχει πάρει κάτι από όλους (βεβαίως στην περίπτωση αυτή μπορεί να πετύχουμε απίστευτη διασταύρωση τύπου mix max και κάτι τέτοιο δεν το θέλουμε...)
Για όσους δε γνωρίζουν το mix max ήταν ένα φοβερό επιτραπέζιο παιχνίδι στο οποίο έφτιαχνες ανθρώπους χρησιμοποιώντας διάφορους πιθανούς συνδιασμούς τμημάτων από σώματα και κεφάλια διαφορετικών ατόμων. Τώρα άμα δεν καταλάβατε τι εννοώ δε φταίω εγώ, εσείς έχετε δυσκολία κατανόησης!

Η σειρά είναι τυχαία (μην έχουμε και τίποτα παραξηγήσες...)

Top-10

  • Brad Pitt
  • Jude Law
  • Ethan Hawk
  • Vincent Cassel
  • Johnny Depp
  • Clive Owen
  • Jonathan Rhys Meyers
  • Jake Gyllenhaal
  • Cillian Murphy
  • Josh Holloway

Τώρα πάλι για το από μέσα του, άμα έχουμε καλύψει το απόξω, δεν θα ζητήσω πολλά. Να έχει έξυπνο χούμορ, ανοιχτό μυαλό, θετική σκέψη, να έχουμε πάνω κάτω τα ίδια ενδιαφέροντα, αλλά ας μη συνεχίσω γιατί θα με πείτε πλεονέχτρα.
Και φυσικά άμα βρω τα παραπάνω και γκρινιάξω, δικαίως θα με πείτε ...................


Για το ιδανικό τους παρακαλώ ευγενικά να γράψουν οι:

Pieta
Julia
Nobody
Perssefoni

και όποιος ακόμη θέλει!!!

Monday, June 11, 2007

Ταρίφα αγάπη μου!

Σήμερα το πρωί πήρα ένα ταξάκι για να πάω στο γραφείο. Και εκεί που σκεφτόμουν πόσο τυχερή είμαι που ο ταξιτζής ούτε μιλάει ούτε λαλάει, τουτέστιν δε με ενοχλεί και μπορώ να απολάυσω τη γνωστή 40λεπτη διαδρομή, μου πετάει την εξής ερώτηση:

- Μήπως έχεις δει το Ναυαγό?
- Ορίστε?
- Έχεις δει το Ναυαγό?
- Την ταινία με τον Τομ Χάνκς?
- Ναι, ναι!
- Όχι ολόκληρη, γιατί?
- Έχω την εντύπωση ότι έχει 2 διαφορετικά τέλος (έτσι το είπε, δεν το λέω εγώ)!
- Δεν ξέρω, δεν την έχω δει ολόκληρη ποτέ, αλλά νομίζω ότι σώζεται στο τέλος.
- Ζώζεται ,σώζεται!! Αλλά πρέπει να υπάρχουν 2 διαφορετικά τέλος (άντε πάλι!). Στο ένα αυτός γυρίζει και η κοπέλα του είναι με άλλον αλλά πάει μαζί του και μπλα μπλα μπλα.... ενώ στο άλλο πάει ένα δέμα μπλα μπλα μπλα ράντσο μπλα μπλα μπλα οδοντρογιατρός μπλα μπλα μπλα......μπλα μπλα μπλα μπλα........ μπλα μπλα.....
- Τι να σας πω!
- Αποκλείεται να κάνω λάθος. Υπάρχουν 2 τέλος!!!


Και φαινόταν τόσο φυσιολογικός....

Ένας άλλος τώρα που το σκέφτομαι μου είχε ζητήσει να του διαγράψω τις κλήσεις από τη μνήμη του κινητού του!!!

Ένας άλλος πάλι όταν έφτασα στον προορισμό μου, μου έγραψε το κινητό του στη κάρτα του και μου την έδωσε. Θα μου πεις γουάι νοτ, πελατεία έψαχνε ο άνθρωπος. Την κοιτάζω και γω και ανακαλύπτω ότι είναι διπλής όψεως. Στη μία μεριά είχε την επωνυμία του ΤΑΧΙ και στην άλλη που είχε γράψει το νουμερό του είχε την επωνυμία μιας εταιρίας ιδωτικών ντέτεκτιβ!!! (Η διαφίμηση έλεγε μάλιστα: Λύση στο πρόβλημά σας... Για να ανησυχούν άλλοι!!!)

Η καλύτερη όμως κάρτα ΤΑΧΙ είναι του ταξιτζή που είχα όταν ημουν στο Κατάρ. Την παραθέτω και εσείς βρείτε το λάθος!

Thursday, June 07, 2007

Βοήθεια! Έχω κλειστεί στην αποθήκη!!!

Απίστευτη διαφημιστική καμπάνια της Vodafone εδώ.

Πηγαίνετε στην αποθήκη και δείτε το video μέχρι το τέλος. Πληκτρολογήστε το τηλέφωνο που θέλετε και περιμένετε να δείτε αντιδράσεις!

Εγγυημένα αποτελέσματα αν η φάρσα γίνει σε χώρο εργασίας που υπάρχει αποθήκη.

Κάντε το τώρα στους συναδέλφους σας!!!

Και πείτε μου τα αποτελέσματα....

Στο δικό μου το γραφείο πάντως έγινε ένα ψιλοτζέρτζελο!

Tuesday, June 05, 2007

Το hit του καλοκαιριού!

Ποιά Ουκρανία και ποιος Βέρκα Σερντούσκαγια?

Αυτό είναι το σουξέ που θα τους ανεβάσει όλους στην πίστα φέτος το καλοκαίρι.

Τι να πρωτοθαυμάσω δεν ξέρω! Το τραγούδι που είναι όλα τα λεφτά? Το φιδίσιο το κορμί? Τα άπειρα κοστούμια? Το βιντεοκλίπ υπερπαραγωγή? Ή μήπως τη χορογραφία του χεριού?

Και για σας που θέλετε να μάθετε να το τραγουδάτε, βουαλά και το βιντεάκι με αγγλικούς στίχους!!!

Friday, June 01, 2007

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ



«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδια, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια και επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Πέρα από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com/, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»


(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/ 1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του ΕΣΥ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.


Μην πάρεις φακελάκι - Μην δώσεις φακελάκι

Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: inf0@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515) Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία"

Wednesday, May 30, 2007

Γιατί το μήκος μετράει...



Η φωτογραφία είναι ευγενική προσφορά του συναδέλφου από το διπλανό γραφείο.

Friday, May 25, 2007

Επιτέλους Παρασκευή...!


Ωχ!! Που βρίσκομαι? Που πήγαν όλοι??? Λες να με ξεχάσανε?


Ψιτ! Από δω καλέ! Πάρτο όλο αριστερά! Άντε μπες στο αμάξι να φύγουμε!


Εεεε! Για που το βάλατε εσεις??? Γυρίστε πίσω τώρα!!!


Μμμμμ.... μην τον ακούτε κορίτσια αυτό τον αγροίκο! Καλό τριήμερο και προσοχή στο δρόμο!!

Friday, May 18, 2007

Τελικά το shopping είναι therapy!

Χτες το απόγευμα το πήρα απόφαση. Θα πήγαινα για ψώνια. Θα μου πεις γυναίκα δεν είσαι? Τα ψώνια είναι στο αίμα σου! Κι όμως, εγώ που συνήθιζα να βγαίνω στα μαγαζιά και να επιστρέφω σπίτι

  • στην καλύτερη όταν οι πωλήτριες κατέβαζαν τα ρολά,
  • και στη χειρότερη όταν μου τελείωναν τα λεφτά,

τους τελευταίους μήνες έχω πέσει σε καταστολή!

Ε, χτες μετά το γραφείο, με το δισάκι μου στο ώμο (βλέπε λαπτόπι), κατηφόρισα την Ερμού και ξεχύθηκα στα μαγαζιά. Σε λιγότερο από 2 ώρες είχα χτυπήσει 3 γνωστές αλυσίδες - ναούς του οικονομικού shopping και άφησα και μερικές εκκρεμότητες. Δηλαδή θα επιστρέψω οσονούπω στον τόπο του εγκλήματος για να ολοκληρώσω το έργο μου και να αρπάξω 2-3 ακόμη λάφυρα που δεν βρήκα στο νουμεράκι μου.

Ακολούθησα βεβαίως οργανωμένη στρατηγική (καταστάλαγμα εμπειρίας ετών και εκπαιδευμένο μάτι), σκανάροντας με ταχύτητα αστραπής ράφια και κρεμάστρες. Με ένα πέρασμα και κινήσεις αιλουροειδούς, μπαίνω στο δοκιμαστήριο με μια στοίβα ρούχα και στην ιδανική περίπτωση κατευθύνομαι στο ταμείο με την ίδια ακριβώς στοίβα. Αν το συγκεκριμένο φλόου ακολουθηθεί σε όλα τα καταστήματα χωρίς παρεκκλίσεις, έχουμε επιτύχει το στόχο μας 100% και επιστρέφουμε στο σπίτι νικητές!


Σήμερα πάμε για το δεύτερο γύρο. Ευτυχώς επέστρεψε ο παλιός καλός μου εαυτός!

Tuesday, May 15, 2007

Ζήτω τα 80s!

Τις τελευταίες μέρες στο γραφείο έχει πέσει μια βαρεμάρα. Σήμερα όμως άνοιξε η τύχη μας. Μιλάω για μας τις λεύτερες! Σκάσαν μύτη 2 τυπάκια, συνεργάτες μας από τη μακρινή και εξωτική Γερμανία (βασικά από ένα κωλοχώρι στην άκρη του πουθενά είναι, που για να το βρεις μόνος σου δεν παίζει!).
Δεν μπορείτε να φανταστείτε το λουκ! Λογικά θα πρέπει ψωνίζουν από τη μοναδική ξεχασμένη μπουτίκ περασμένης δεκαετίας που μάλλον ξέμεινε στο χωριό τους.
Όχι δεν είμαι κακός άνθρωπος αυτοί είναι ντυμένοι λες και ετοιμάζονται να πάνε σε gay parade!
Λευκό παντελόνι, απροσδιορίστου σχεδίου και χρωμάτων μπλουζάκι, σπορτέξ παπουτσάκι και χρυσό βραχιολάκι ο ένας συν το μαλλί ξανθό με ανταύγειες και κούρεμα Τζόρτζ Μάικλ στο βιντεοκλίπ του Last Christmas.
Ο άλλος δε με ιντριγκάρει τόσο, νομίζω φταίει το πουκάμισο - κάλυμμα για μαξιλάρι βεράντας (της γιαγιάς μου).

Wednesday, May 09, 2007

Άτιμε Προυστ!

Η Perssefoni μου ζήτησε να απαντήσω το παρακάτω ερωτηματολόγιο και εγω σαν καλό κοριτσάκι το έκανα. Θαυμάστε!

1. η απόλυτη ευτυχία για σας είναι?
Ακόμα δεν αρχίσαμε και πέσαμε στα δύσκολα? Να είμαι ήρεμη, χωρίς άγχος μάλλον.
2. τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί?
Το άτιμο το κινητό-ξυπνητήρι.
3. η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια?
Οτι γελάω συνέχεια είναι γνωστό αλλά η τελευταία κρίση που έπαθα ήταν χτες βράδυ με κάτι που διαβασα.
4. το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι?
Είμαι άνθρωπος της συνήθειας.
5. το βασικό ελάττωμά σας?
Ατολμία.
6. σε ποιά λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια?
Σε όσα διορθώνονται εύκολα.
7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο?
Με καμία.
8. ποιοί είναι οι ήρωες σας σήμερα?
Η ανηψιά του Αστυνόμου Σαίνη.
9. το αγαπημένο σας ταξίδι?
Όλα όσα ήταν για διακοπές.
10. οι αγαπημένοι σας συγγραφείς?
Πείτε με ρηχή αλλά είναι η Αγκάθα Κρίστι.
11. ποιά αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα?
Αυτογνωσία.
12. ….και σε μία γυναίκα?
Αυτογνωσία.
13. ο αγαπημένος σας συνθέτης?
Ίσως ο Κραουνάκης, τα τραγούδια του πάντα κάτι μου κάνουν.
14. το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους?
Δεν μπορώ να σφυρίξω, κλαψ!
15. το βιβλίο που σας σημάδεψε?
Κανένα ακόμα.
16. η ταινία που σας σημάδεψε?
Μου άρεσε πολύ το Se7en.
17. ο αγαπημένος σας ζωγράφος?
Στο μυαλό μου έρχεται ο Μοντιλιάνι.
18. το αγαπημένο σας χρώμα?
Το πράσινο.
19. ποιά θεωρείτε τη μεγαλύτερη επιτυχία σας?
Καλά τώρα, ποια να πρωτοθυμηθώ????
20. το αγαπημένο σας ποτό?
Το ντραμπούι.
21. για ποιό πράγμα μετανοιώνετε περισσότερο?
Για τίποτα.
22. τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’όλα?
Τις τερέζες. Μικρές και μεγάλες.
23. όταν δε γράφετε ποιά είναι η αγαπημένη σας ασχολία?
Ο ύπνος.
24. ο μεγαλύτερος φόβος σας?
Η μοναξιά.
25. σε ποιά περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέμματα?
Όταν δεν έχω άλλη επιλογή.
26. ποιό είναι το μότο σας?
Ωχ αδερφέ!! (Αστειεύομαι)
27. πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε?
Χωρίς πόνο και ξαφνικά.
28. εάν συνέβαινε να συναντήσετε το θεό τι θα θέλατε να σας πει?
Ένα ανέκδοτο.
29. σε ποιά πνευματική κατασταση βρίσκεστε αυτό τον καιρό?
Της βαρεμάρας. Φαίνεται?

Η δικιά μου η πρόσκληση πάει στους 5-6 πιστούς μου αναγνώστες! Ήρθε η ώρα να πέσουν οι μάσκες!!!

Monday, May 07, 2007

Χειμώνας καπούτ! Πάμε Καλοκαίρι?

Έ, ε ε ε έρχεται…..!!!!!!!!!
Λοιπόν έχουμε και λέμε. Πρώτα να φέρουμε τα πάνω κάτω στη ντουλάπα. Ταχτοποιούμε τα χειμωνιάτικα στα κουτιά τους, σιδερώνουμε τα καλοκαιρινά. Αλλάζουμε παπούτσια και τσάντες. Βγάζουμε το χοντρό πάπλωμα και στρώνουμε το λάιτ.
Μαζεύουμε τα χαλιά και φωνάζουμε τον τύπο «καλημέρα, για τα χαλιά είμαστε!» να έρθει να τα πάρει για καθάρισμα.
Τώρα πρέπει να κάνουμε και μια γενική φασίνα μέσα έξω και να φτιάξουμε και το μπαλκόνι.

Άμα τα κάνουμε όλα αυτά να θυμηθούμε να κάνουμε και τη φορολογική δήλωση (άσχετο αλλά πλησιάζει η προθεσμία!).

Αν δεν τα κάνατε όλα αυτά το σαββατοκύριακο που μας πέρασε, μη στεναχωριέστε και το επόμενο προλαβαίνετε. Α, και τώρα που κάνατε το σπίτι καλοκαιρινό, φτιάξτε και μια σπιτική λεμονάδα να δροσίζετε τους φίλους σας. Ακολουθούν απλές οδηγίες παρασκευής.

3 ποτήρια νερό
1 κιλό ζάχαρη
2 ποτήρια χυμό λεμονιού
2-3 φλούδες λεμονιού

Βράζετε νερό με ζάχαρη για 3-4 λεπτά, ρίχνετε το χυμό λεμονιού και κατεβάζετε από τη φωτιά. Όταν κρυώσει, τη βάζετε στο ψυγείο. Σερβίρετε με κρύο νερό και για κάθε μια δόση χυμό βάζετε τέσσερις δόσεις νερό.
Tip: Για ροζουλί χρώμα προσθέστε αν θέλετε 2-3 λιωμένες φράουλες.

Δοκιμάστε το, είναι ωραιότατο!

Friday, April 20, 2007


Ελπίζω αυτές τις μέρες που λείπω από τη μπλογκόσφαιρα να μην έχασα πάρα πολλά! Ξέρετε, τίποτε ίντριγκες, πάθη και λοιπές ενδιαφέρουσες εξελίξεις.

Θα επανέλθω την επόμενη εβδομάδα πιο ανεβασμένη!

Τον τελευταίο καιρό έχω φάει κόλλημα με αυτά τα τραγουδάκια. Πάρτε τα και σεις άμα θέλετε και καλό σαββατοκύριακο!

Ποιός έχει λόγο στην αγάπη

Μην υποκρίνεσαι

Monday, April 02, 2007

Προσεχώς καλύτερες μέρες...

Θα παραμείνουμε για λίγο ακόμη κλειστά λόγω φόρτου εργασίας.

Monday, March 19, 2007

Πώς πέρασα τη βδομάδα μου

Παρά τη αρκετά πηγμένη περασμένη εβδομάδα κατάφερα να παρακολουθήσω 2 ταινίες στο DVD, τις οποίες σας συστήνω ανεπιφύλακτα.
Η πρώτη λέγεται Shattered Glass και αφορά την πραγματική ιστορία ενός νεαρού ανερχόμενου δημοσιογράφου ονόματι Stephen Glass ο οποίος αρθρογραφούσε για αρκετά χρόνια στο αμερικανικό The New Republic στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Ο Glass χρησιμοποιούσε συστηματικά ψεύτικα στοιχεία, ονόματα και πηγές για να τεκμηριώσει τα άρθρα του ενώ πολλές ήταν οι περιπτώσεις στις οποίες ο δημοσιογράφος «κατασκεύασε» ιστορίες από το μηδέν. Η ταινία είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα (έχω την εντύπωση ότι δυστυχώς δεν προβλήθηκε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες) και αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε και το άρθρο του Forbes σχετικά με την αποκάλυψη της απάτης.
Η δεύτερη ταινία πάλι θα μπορούσε να είναι αληθινή ιστορία. Σκηνοθετημένη από το John Malkovich, η ταινία The dancer upstairs διαδραματίζεται σε μια «φανταστική» υπό το καθιστός του φασισμού χώρα της Νοτίου Αμερικής (το όνομά της δεν αναφέρεται ποτέ). O βασικός πρωταγωνιστής είναι ο Javier Bardem και πραγματικά απογειώνει την ταινία ενώ ιδιαίτερη προσοχή αξίζει να δώσει κανείς στο υποβλητικό της soundtrack.

Επίσης προτείνω να περάσετε και μια βόλτα από το Σταυρό του Νότου - Club (Φραντζή & Θαρύπου 37, Ν. Κόσμος, 2109226975 2109239031) όπου κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο οι 101 (νομίζω έτσι συστήθηκαν) δίνουν ρέστα. Με το ζόρι φύγαμε γύρω στις 5 τα ξημερώματα!

Αυτά τα ολίγα από μένα, περιμένω τις προτάσεις σας για μια νέα και δημιουργική βδομάδα!

Monday, March 12, 2007

Το αριστούργημα της 7ης τέχνης!

Και μιας και μιλάμε για αγαπημένες ταινίες και ποιοτικό σινεμά, νομίζω ότι θα ήταν παράληψη να μην αναφέρω την καλύτερη ελληνική splatter παραγωγή με τίτλο "Ο πανίσχυρος μεγιστάνας των ninja".
Δείτε το trailer και υποκλιθείτε στο ταλέντο αυτών των παιδιών...

Wednesday, March 07, 2007

Και οι εφτά ήταν υπέροχες!

Μετά από πρόσκληση της Julia πάμε για νέο γύρο αποκαλύψεων! Οι 7 λοιπόν αγαπημένες μου ταινίες είναι (με τυχαία σειρά) οι:




Se7en







Annie Hall (ελληνικός τίτλος "Νευρικός Εραστής")







Before Sunrise







Dial M for Murder (ελληνικός τίτλος "Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως")






The Usual Suspects







The silence of the lambs (Με πολύ καλό precuel το Manhunter)






Chicago





Βέβαια η λίστα δεν τελειώνει εδώ αλλά νομίζω το δείγμα είναι ιδιαιτέρως ενδεικτικό. Δώσε μου μυστήριο, εγκλήματα και μπερδέματα και την ψυχή μου πάρε!

Και επειδή αγαπητοί μου αναγνώστες δεν είστε και πολλοί, προσκαλώ όποιον αφήσει σχόλιο να πάρει με τη σειρά του το μπαλάκι και να γράψει τις 7 αγαπημένες του ταινίες.
Ευχαριστώ πολύ!!!

Monday, March 05, 2007

Κοτοσαλάτα έχεις ταλέντο!!!

Από τότε που πήρα το καινούριο, υπερσύγχρονο κινητούλι μου (μεταξύ μας γκουμούτσα είναι αλλά τρέντυ) άρχισε να ξεπιδά από μέσα μου ένα ξεχασμένο αλλά πηγαίο ταλέντο μου, που δεν είναι άλλο από αυτό της καλλιτεχνικής (πάντα) φωτογραφίας!!!

Για του λόγου το αληθές θα μοιραστώ μαζί σας δείγματα αυτού του ταλέντου... από το πρόσφατο ταξιδάκι μου στη μακρινή Χαλκίδα.

Μέσα στις μπουρμπουλήθρες!

Στα φανάρια (νέα μέθοδος επαιτείας!)

Να και μία νορμάλ!

Και μπόνους από προηγούμενο ποστ!!!!

Wednesday, February 28, 2007

Αγαπητοί μου αναγνώστες,

Το ξέρω ότι σας έλειψα και με αναζητάτε απεγνωσμένα αλλά στο γραφείο είχα έναν άλφα (και βήτα μη σου πω) πανικό που δε με άφησε όχι post να γράψω ούτε σχόλιο να αφήσω καλά καλά.

Μέσα σε όλα είχα και ένα ωραιότατο update στο θέμα «σπάσαν τα νερά» του περασμένου μηνού όπως όλοι θα θυμάστε. Ευτυχώς δεν είχαμε πλημμύρες γιατί το πήρα χαμπάρι νωρίς και αυτή τη στιγμή ο φοβερός και τρομερός υδραυλικός ξηλώνει με αυτοθυσία τη μπανιέρα της αποπάνω. Το απόγευμα θα τσεκάρω τα αποτελέσματα αλλά προς το παρόν είμαι αισιόδοξη (όπως με συμβουλέψατε!).

Για να κάνουμε και μια ενημέρωση για τη βδομάδα που πέρασε, είχαμε τα παρακάτω θεματάκια...

Θέμα 1ο. Το Νοέμβριο του 2003 έκανα και γω σαν παιδί που ήμανε μια δίμηνη πρακτική εργασία μετά από προτροπή των καθηγητών του παπιού (σε καλό μου βγήκε βέβαια, στην εταιρία αυτή δουλεύω ακόμα).
Υποτίθεται ότι θα πληρωνόμαστε για τους δύο αυτούς μήνες το αστρονομικό ποσό των 320 έουρος!!! (Εδώ πέφτουν πυροτεχνήματα και χτυπάμε όλοι παλαμάκια!!!)
Μιλάμε για λεφτά όχι αστεία! Ε, βέβαια μας είπανε να μην τα περιμένουμε και αμέσως, κανα δυο χρονάκια σίγουρα. Προχτές λοιπόν με παίρνει τελέφωνο η παλιά σπιτονοικοκυρά μου, να περάσω να πάρω ένα φάκελο από το ένδοξο παπάκι.
Αμάν λέω και γω, ειδοποίηση θα είναι να πάω να πάρω επιτέλους τα λεφτουδάκια μου!!! Ανοίγω το φάκελο με τα χέρια να τρέμουν από τη συγκίνηση, καταλαβαίνετε τώρα, 3 χρόνια αναμονής είναι αυτά! Και τι να δω!! (για κοίτα και συ δίπλα)
Πότε τα πήρα τα λεφτά ρε παιδιά και δεν το θυμάμαι?
Παίρνω τηλεφωνάκι στη γραμματεία και με ενημερώνουν ότι η επιταγή είναι έτοιμη και με περιμένει στο ταμείο (hello???? Δεν θα έπρεπε να με ειδοποιήσει κάποιος – όλους τους άλλους εν τω μεταξύ τους είχαν πάρει τηλέφωνο να πάνε να πλερωθούνε).
Τεσπά, το ξεπερνάω αυτό και σκέφτομαι ότι θα τελειώνω με αυτή την υπόθεση επιτέλους!
Όοοοοχι, όπως πολύ γλυκά με ενημέρωσε η γραμματέας αυτές τις μέρες έχει κατάληψη οπότε δεν μπορώ να πάω στο ταμείο!!!!
Καλό ε? Πότε θα τελειώσει η κατάληψη? Ουδείς γνωρίζει!!!

Θέμα 2ο. Εδώ και 4 μέρες μεταξύ 3.30 και 4.30 το απόγευμα στο τηλέφωνό μου στο γραφείο προσπαθεί κάποιος από Γερμανία να στείλει φαξ!!! Ανά 5 δευτερόλεπτα το τηλέφωνο χτυπάει καμιά 15αριά φορές (αν δεν του το κλείσω) και δώστου πάλι. Και το ωραίο είναι ότι προσπαθεί να το στείλει από 3-4 διαφορετικά νούμερα εναλλάξ! Θα μου πεις γιατί δε στέλνεις ένα φαξάκι να ενημερώσεις ότι το νουμεράκι αυτό ΝΤΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΞ ΚΑΡΝΤΙΑ ΜΟΥ!!! Αμ το έστειλα το ριμαδοφάξ αλλά αυτοί ακόμα εκεί ακάθεκτοι! Όχι τίποτα άλλο, θα με βλέπει κανείς που κοπανάω το ακουστικό κάθε τρεις και λίγο και θα με πάρει για τρελή!

*************************************************

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ : «Νοσφεράτου Διδόντικους» κάθε Δευτέρα και Τρίτη, 21.00-22.30 στο θέατρο της Άνοιξης στο Μεταξουργείο (κοντά στην στάση του Μετρό).
Μην το χάσετε, εμείς πάντως λιώσαμε στο γέλιο. Όλα τα παιδιά είναι απίστευτα, λες και οι ρόλοι είναι γραμμένοι πάνω τους. Α, και για τους fans, ο πιανίστας της παράστασης είναι ο Στάθης Δρογώσης!

Tuesday, February 20, 2007

Wednesday, February 14, 2007

Πάρε πέντε!!!

Επειδή τώρα το έπιασα το νόημα (το post του blogagiκίου το διάβαζα με το ένα μάτι κλειστό και το άλλο μισάνοιχτο), απαντάω με μικρή καθυστέρηση στην πρόκληση που αν δεν κάνω λάθος ξεκίνησε η proserpina.

Το ξέρω ότι ψοφάτε να μάθετε τα πάντα για μένα αλλά θα πρέπει να αρκεστείτε σε αυτά τα λίγα προς το παρόν!

1) Βρεφικό σταθμό πήγα μόνο 2 μέρες. Μετά οι γονείς μου με πήραν πάλι σπίτι γιατί δεν ξεκόλαγα από το χέρι της δασκάλας μου!! Γλύτωσε η γυναίκα!!!

2) Μ'αρέσει να πηγαίνω μόνη μου σινεμά. Δε θέλω σχόλια! Έχω φίλους!!

3) Έχω "σκοτώσει" όλα τα φυτά που είχα κατά καιρούς μέσα στο σπίτι. Αυτά που είναι στο μπαλκόνι τρώνε και λίγη βροχή και επιβιώνουν...

4) Όταν ήμουν πολύ μικρή μαδούσα την κουβέρτα μου κάθε βράδυ. Αυτό πως θα το εξηγούσε ο φρόυντ, αγαπητό blogaki?

5) Έχω τρομερή φοβία με τις κατσαρίδες. Κάνω όμως φιλότιμες προσπάθειες να την ξεπεράσω - τις κοπανάω με το σπορτέξ-φονικό όπλο Νο5 ενώ ταυτόχρονα τις βρίζω σα νταλικέρης (το δεύτερο δεν έχει πρακτική αξία, το κάνω μόνο για ψυχική ικανοποίηση)

Τώρα θα πρέπει λέει οι παρακάτω bloggers που θα διαλέξω (αν δεν τους πρόλαβε κανένας άλλος) να γράψουν και αυτοί 5 αποκαλυπτικά πράγματα για τον εαυτό τους (η χαρά του ψώνιου δλδ).

perssefoni
trilian
θεριό
aurelia
τουλίπα

Monday, February 12, 2007

Τα λόγια είναι περιττά...

Μετά τη συνάντηση του περασμένου μήνα με τη super γιαγιά, το Σάββατο το βράδυ είχα άλλη μια επαφή τρύπιου τοίχου σε στάση λεωφορείου. Εκεί που τα λέω με μια φίλη έξω από το μετρό στο φιξ σκάει μύτη σικάτη δεσποινίδα.
- Σύγνωμη, μας λέει, μήπως έχετε (ώρα, εισιτήριο, αναπτήρα, μανό)?

Επιλέξτε παρακαλώ το σωστό!!!

Ντόινγκκκκκκκκκκκκκκκκκκ!!!! Ε, ναι ζητούσε μανό και μάλιστα μας έδειχνε και τα κόκκινα νύχια της μπας και δεν καταλάβαμε!!!

Αφού φυσικά ατύχησε με μας (δε συνηθίζω να το κουβαλάω στη τσάντα μου), πήρε σβάρνα όλες τις κυρίες στη στάση (άτυχη ξανά) και συνέχισε την αναζήτηση και στην απέναντι στάση διασχίζοντας τη Συγγρού με την απόγνωση στο βλέμμα.

Monday, February 05, 2007

Νέο πρωτοποριακό προϊόν!

Τώρα που μπήκε για τα καλά το κρύο και άρχισε να πέφτει και το πρώτο χιονάκι, τι καλύτερο από το να χουχουλιάζεις στον καναπέ αγκαλιά με το αγαπημένο σου βιβλίο, το τηλεκοντρόλ ή ότι άλλο θες βρε αδερφέ!!!

Η κλασική κουβερτούλα όμως δε βολεύει! Σου φεύγει από δω, σου φεύγει από κει, δεν μπορείς να βγάλεις έξω τα χέρια σου! Δράμα!!!

Γι'αυτό αγαπητοί αναγνώστες σας παρουσιάζω τη μοναδική, επαναστατική καναποκουβέρτα με ειδικές τρύπες για τα χέρια και το κεφάλι!!!



Για παραγγελίες μπορείτε να απεθύνεστε εδώ.

Friday, February 02, 2007

Καλό σαββατοκύριακο!!!

Απολαύστε και αυτό το χαριτωμένο βιντεάκι με θέμα "Πώς κάνουν μπάνιο οι γυναίκες και πώς οι άνδρες".

Thursday, February 01, 2007

Χτες το βράδυ ...

...εκεί που χαλάρωνα ξάπλα στον καναπέ μου, απολαμβάνοντας το 23ο επεισόδιο του 2ου κύκλου του Lost, λιώνοντας μια υπέροχη μαλακή καραμέλα βουτύρου στο στόμα ακούω ξαφνικά ένα ΚΡΑΚ!!!

Όχι δε μπήκε κλέφτης στο σπίτι. Μου έσπασε ένα σφράγισμα. Τι έσπασε δηλαδή, που βγήκε ολόκληρο και ενσωματώθηκε με την καραμέλα αφήνοντας πίσω ένα τεράστιο κενό (ή αλλιώς κουφάλα). Το συγκεκριμένο σφράγισμα πρέπει να το είχα από την εποχή των παγετώνων και μάλλον ήρτεν η ώραν του.

Το καλό είναι ότι τον οδοντίατρο δεν τον φοβάμαι καθόλου σε αντίθεση με τους περισσότερους παρότι ο αριθμός των επισκέψεών μου ξεπερνά κατά πολύ το μέσο όρο. Έχω κάνει τα πάντα στην καρέκλα του οδοντιάτρου (μην πάει ο νους σας στο κακό!). Τι να πρωτοθυμηθώ? Τα σφραγίσματα, τις απονευρώσεις, τις εξαγωγές, τα σιδεράκια ή τους καθαρισμούς ενώ φορούσα σιδεράκια?

Έχω κάτσει γύρω στο δίωρο σε οδοντιατρική καρέκλα με τη γιατρό από πάνω να προσπαθεί να μου βγάλει ένα φρονιμίτη έχοντας χρησιμοποιήσει 2 ενέσεις και όλων των ειδών τις τανάλιες. Όταν όμως μετά από τόνους ιδρώτα και αγκομαχητών τα καταφέραμε (η προσπάθεια ήταν ομαδική), η ικανοποίηση ήταν τεράστια! Πάνε πια οι παλιές καλές ημέρες! Τώρα μόνο κανένα σφραγισματάκι και έξω απ΄την πόρτα!!