Επειδή τώρα το έπιασα το νόημα (το post του blogagiκίου το διάβαζα με το ένα μάτι κλειστό και το άλλο μισάνοιχτο), απαντάω με μικρή καθυστέρηση στην πρόκληση που αν δεν κάνω λάθος ξεκίνησε η proserpina.
Το ξέρω ότι ψοφάτε να μάθετε τα πάντα για μένα αλλά θα πρέπει να αρκεστείτε σε αυτά τα λίγα προς το παρόν!
1) Βρεφικό σταθμό πήγα μόνο 2 μέρες. Μετά οι γονείς μου με πήραν πάλι σπίτι γιατί δεν ξεκόλαγα από το χέρι της δασκάλας μου!! Γλύτωσε η γυναίκα!!!
2) Μ'αρέσει να πηγαίνω μόνη μου σινεμά. Δε θέλω σχόλια! Έχω φίλους!!
3) Έχω "σκοτώσει" όλα τα φυτά που είχα κατά καιρούς μέσα στο σπίτι. Αυτά που είναι στο μπαλκόνι τρώνε και λίγη βροχή και επιβιώνουν...
4) Όταν ήμουν πολύ μικρή μαδούσα την κουβέρτα μου κάθε βράδυ. Αυτό πως θα το εξηγούσε ο φρόυντ, αγαπητό blogaki?
5) Έχω τρομερή φοβία με τις κατσαρίδες. Κάνω όμως φιλότιμες προσπάθειες να την ξεπεράσω - τις κοπανάω με το σπορτέξ-φονικό όπλο Νο5 ενώ ταυτόχρονα τις βρίζω σα νταλικέρης (το δεύτερο δεν έχει πρακτική αξία, το κάνω μόνο για ψυχική ικανοποίηση)
Τώρα θα πρέπει λέει οι παρακάτω bloggers που θα διαλέξω (αν δεν τους πρόλαβε κανένας άλλος) να γράψουν και αυτοί 5 αποκαλυπτικά πράγματα για τον εαυτό τους (η χαρά του ψώνιου δλδ).
perssefoni
trilian
θεριό
aurelia
τουλίπα
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
12 comments:
Μπράβο! Τα πήγες πολύ καλά! Σίγουρα γλίτωσες το σπυρί!
Όσο για την κουβέρτα, δεν ξέρω/δεν απαντώ/είσαι ανώμαλη παιδί μου;;;;
χιχι!!!
παρατήρησα ότι τον τελευταίο καιρό τα διαδραστικά ποστς παίζουν πολύ!και μαρέσει!Άντε κοτ!πάρε 5!
1.δεν έχω ιδέα «τι θα γίνω όταν μεγαλώσω»(αν και ηλικιακά έπρεπε να είχα γίνει ήδη κατι).δηλαδή ξέρω τι θέλω να γίνω,αλλά δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω...
2.σε κάποια άλλη ζωή πρέπει να ήμουν ναυτικός.Τρελαίνομαι στη θέα της θάλασσας.Μπορώ να την κοιτάω για ώρες.
3.καταπιάνομαι με πολλά πράγματα ταυτόχρονα,στο τέλος κουράζομαι και βρίζω που με έβαλα να τρέχω πάλι σαν το βέγγο...όταν (σπανίως) ασχολούμαι με ένα πράγμα μόνο, σκυλοβαριέμαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
4.μ’ αρέσει να ταξιδεύω.Πολλές φορές επιδιώκω να ταξιδεύω και μόνη μου,δεν βαριέμαι στη διαδρομή.Ούτε και κοιμάμαι.
5.μ αρέσουν τα άνετα ρούχα,τα σπορτέξ,τα τζιν κτλ..δεν μπορώ να ντύνομαι κυριλέ.Άαααααμα ντύνομαι πιο κυριλέ καμιά φορά ,έχω μειωμένη κινητικότητα....
λοιπον, αυτο με τις κατσαρίδες, να προσθέσω και εγώ κάτι...
Ξερεις με τι τεζάρουν εντελώς??Με ΑΧΕ και STR8 σπρέϋ...Μιλάω ειλικρινά ειναι δοκιμασμένο!!!Τεζα ΕΝΤΕΛΩΣ
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι αυτό με την κουβέρτα , γιατί έκανα ακριβώς το ίδιο με το μαξιλάρι (και μεταξύ μας το κάνω ακομη,αλλιως δεν μπορώ να κοιμηθώ…)!Μήπως πρέπει να αρχίσω να ανησυχώ ,αν έχεις νέα για καμία θεραπεία ενημέρωσε με…
Αχ σαλατί,δουλειές που μ'άνοιξες!Μα.....μόνο πέντε;Τουλάχιστον 100 έπρεπε να είναι!:Ρ
Θα προσπαθήσω να τα συμπτύξω και να τα ποστάρω(και θα έχω γούρι για όλη την υπόλοιπη χρονιά είπες,αν το κάνω αυτό,ε;) :)
Και τώρα η πολύτιμη συμβολή μου(τς τς τς) στις απορίες για κουβέρτες,μαξιλάρια κτλ:
Το μωρό στη φάση που αποχωρίζεται τη μητέρα του και μαθαίνει ότι είναι κάτι ξεχωριστό από αυτήν,χρησιμοποιεί κάτι που το παρηγορεί γι'αυτή την απώλεια-το κάτι αυτό συνήθως είναι ένα αντικείμενο(κουκλάκι,κουβερτούλα,παιχνιδάκι)ή και ο αντίχειρας που βυζαίνουν.Αυτό λέγεται μεταβατικό αντικείμενο,και το παιδί το κρατά για όσο το χρειάζεται να ανακουφίσει το άγχος αποχωρισμού του...Ωραία βιβλία πάνω στο ζήτημα έχει γράψει ο Winicott.(τι μόρφωση Χριστέ μου,φτου μου)
Μάλιστα...
Δεν θα σχολιάσω μερικά, εφόσον δεν θέλεις σχόλια!
Αλλά αυτό με τις κατσαρίδες, μιλάμε ότι από ένα σημείο και μετά το βρισίδι που τους ρίχνω πρέπει να αποκτήσει φονικές ιδιότητες...
πόσες κουβέρτες άλλαξες δηλαδής;;;
"Φυσιολογική" σε βρίσκω με μικρές τάσεις προσκόλλησης μόνο ;-)
@ blogaki
βλέπε το σχόλιο της aurelia ;))
@ perssefoni
αχ και συ, εδώ απάντησες ε? Κάνε βρε ένα ποστάκι στο blog σου!!
@ julia
και με οινόπνευμα επίσης. δοκιμασμένη συνταγή!!
@ statler-waldorf
γουελκάμ!!! νομίζω μας απάντησε η aurelia. Αλλά προφανώς έχεις ακόμα κάποια θεματάκια να λύσεις!
@ aurelia
με έστειλες με την ανάλυση! Thanks baby ;)
@ pieta
join the club!
@ yoreeka
καλέ μία μόνο!! Τι είσαι συ βρε παιδάκι μου? :)
@ an-lu
έτσι για να σπάει η μονοτονία ;))
δεν είσαι και πολύ κοινωνικός άνθρωπος, ε; :)
ο γιορίκας θύμισε τις κουβέρτες - εκείνο το πρωτοποριακό προϊόν λύνει μήπως κι αυτό το πρόβλημα;
όταν τις βρίζεις αυτές τι σου απαντάνε; χιχι :))
Καλέ δεν το ξεκίνησα εγώ, πήρα πρόσκληση απο τον flareman και αυτον κάποιοι άλλοι τον είχαν καλέσει! Γενικά τις προηγούμενες μέρες έπαιξε πολύ σε αρκετά μπλογκς αυτό το πάρε πέντε :-)
Αυτό με το σινεμά, έχω σκεφτεί να το κάνω, πρέπει να είναι καλή περίπτωση, συγκεντρώνεσαι πιο καλά στο έργο...
Όσο για τις κατσαρίδες, προτείνω το όπλο της pieta: υγρό πιάτων! Είναι λέει τρομερά αποτελεσματικό! Θα το δοκιμάσω με την πρώτη ευκαιρία (που ελπίζω να αργήσει). Κι εγώ έχω ψιλοφοβία, βασικά τις σιχαίνομαι, αλλά ως η μεγαλύτερη κόρη και με μητέρα που δεν μπορεί ούτε να τις βλέπει, όταν λείπουν οι άντρες της οικογένειας αναλαμβάνω δράση θέλω-δε θέλω :-S
Post a Comment