Επεράσαμ' όμορφα...

Επειδή βαριέμαι να γράφω τα των διακοπών ανεβάζω μια φωτό παραλιακή γιατί σχεδόν όλες τις μέρες εκεί τις πέρασα. Ξαπλώστρα, καφεδάκι και άγιος ο θεός (που λέει ο λόγος!).

Πρέπει να σημειωθεί παρακαλώ ότι σε όλα τα παραλιακά μαγαζιά του Μεσσηνιακού κόλπου οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες δεν χρεώνονται! Πληρώνεις μόνο ότι καταναλώσεις και πάντα σε λογικές τιμές! Έτσι για να είστε ενήμεροι.

Παραλία Καλαμάτας

Σαν άνθρωποι του πνεύματος που είμεθα όμως χτυπήσαμε και μια Επίδαυρο και μάλιστα την πολυσυζητημένη παράσταση "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή. Αν εξαιρέσουμε το σκηνικό (το παλάτι έμοιαζε λες το είχε πάρει εργολαβία ο Βωβός) ήταν αρκετά καλή και ιδιαίτερα η πρωταγωνίστρια η οποία έδωσε ρέστα! Μέσα σε μια ώρα είχε σκουπίσει όλη τη σκηνή, η οποία ήταν σπαρμένη άχυρα, μόνο με μια μικρή σκουπίτσα πεσμένη στα γόνατα. Μιλάμε για πολύ νεύρο, εγώ θα αγχωνόμουνα και μόνο στη σκέψη. Αλλά θα μου πεις αυτό θα πει ηθοποιός!

Για την Καρυοφυλιά τι να πω? Την Επίδαυρο την έχει χαλαρά, έβαλε μια απλή και απέριττη τουαλέτα στο χρώμα του χρυσομπούμπουρα και αλώνισε αγέρωχα τη σκηνή ωσάν να έκανε πασαρέλα.

Περιττό δε να αναφέρω βέβαια ότι όλα τα κοριτσάκια είχαν έρθει για να πάρουν αυτόγραφο από τον κ. Τότσικα. Δεν ξέρω για ταλέντο αλλά από αντανακλαστικά δεν τα πάει και πολύ καλά, μπορεί και να το ματιάσανε το παιδί γιατί σε μια στιγμή που έπρεπε να πιάσει ένα μαχαίρι στο αέρα, παραλίγο να θρηνήσουμε θύματα στην πρώτη σειρά. Εμ, να πληρώσεις το εισιτήριο το ακριβό, εμ να φύγεις με ένα μάτι λιγότερο? Δε λέει!

Αυτό πάλι το κουλό που τους πιάνει όλους τους θεατές ξερόβηχας λες και είναι μεταδοτικό, στο πρώτο τέταρτο της παράστασης, ποτέ δεν το κατάλαβα. Λες και ετοιμάζονται να βγάλουν λόγο και καθαρίζουν το λαιμό τους. Έλεος! Για να μην αναφέρω τα κινητά. Βάλτο στο αθόρυβο μανούλα μου, τόσο δύσκολο είναι?

Πριν τη παράσταση (η οποία ήταν αρκετά καλή, μη βασίζεστε στα παραπάνω πικρόχολα σχόλιά μου) περάσαμε φυσικά από Ναύπλιο. Και οι τρείς ταμπέλες παρακάτω βρίσκονται στο ίδιο στενάκι της πόλης. Εύγε!