Τελικά το shopping είναι therapy!

Χτες το απόγευμα το πήρα απόφαση. Θα πήγαινα για ψώνια. Θα μου πεις γυναίκα δεν είσαι? Τα ψώνια είναι στο αίμα σου! Κι όμως, εγώ που συνήθιζα να βγαίνω στα μαγαζιά και να επιστρέφω σπίτι

• στην καλύτερη όταν οι πωλήτριες κατέβαζαν τα ρολά,
• και στη χειρότερη όταν μου τελείωναν τα λεφτά,

τους τελευταίους μήνες έχω πέσει σε καταστολή!

Ε, χτες μετά το γραφείο, με το δισάκι μου στο ώμο (βλέπε λαπτόπι), κατηφόρισα την Ερμού και ξεχύθηκα στα μαγαζιά. Σε λιγότερο από 2 ώρες είχα χτυπήσει 3 γνωστές αλυσίδες - ναούς του οικονομικού shopping και άφησα και μερικές εκκρεμότητες. Δηλαδή θα επιστρέψω οσονούπω στον τόπο του εγκλήματος για να ολοκληρώσω το έργο μου και να αρπάξω 2-3 ακόμη λάφυρα που δεν βρήκα στο νουμεράκι μου.

Ακολούθησα βεβαίως οργανωμένη στρατηγική (καταστάλαγμα εμπειρίας ετών και εκπαιδευμένο μάτι), σκανάροντας με ταχύτητα αστραπής ράφια και κρεμάστρες. Με ένα πέρασμα και κινήσεις αιλουροειδούς, μπαίνω στο δοκιμαστήριο με μια στοίβα ρούχα και στην ιδανική περίπτωση κατευθύνομαι στο ταμείο με την ίδια ακριβώς στοίβα. Αν το συγκεκριμένο φλόου ακολουθηθεί σε όλα τα καταστήματα χωρίς παρεκκλίσεις, έχουμε επιτύχει το στόχο μας 100% και επιστρέφουμε στο σπίτι νικητές!

Σήμερα πάμε για το δεύτερο γύρο. Ευτυχώς επέστρεψε ο παλιός καλός μου εαυτός!