Monday, September 10, 2007

Η δουλειά

Μην πας μια μέρα στη δουλειά σου μη πας
δεν ζούμε. Να δούμε αν αγαπιόμαστε μην πας.
Το σπίτι αυτό αν το πρωί θα τ' ανεχτούμε.
Να συγυρίζω να γελάω να μου μιλάς.

Από μακριά πως αγαπιόμαστε το ξέρω
πιστός πως είσαι και στα πάντα συνεπής.
Να με ρωτήσεις τι χρειάζεται να φέρω
κι αν βρήκα κάποιο σινεμά της προκοπής.
Μην πας.

Τα ίδια έκανε θυμάμαι κι ο μπαμπάς
μα εμένα ετούτη η διαδοχή μ' έχει τρομάξει.
Ποιος ξέρει άραγε
μ' αυτό που μ' αγαπάς
πιο άλλο όνειρο ζωής έχεις ξεγράψει.

Μην πας
να δούμε αν αγαπιόμαστε να δούμε
Μην πας μια μέρα στη δουλειά μην πας.


Δε μπορώ να ταυτιστώ αλλά αυτή η ερμηνεία με κάνει κομμάτια κάθε φορά.

3 comments:

prophet81 said...

Ποιος το ερμηνεύει;

UrbanTulip said...

εγώ πάντως αρχισα να ταυτίζομαι...
Και με τη Πρωτοψάλτη! σουπερ

xalara said...

χμ, με βάζεις σε σκέψεις...