Friday, June 30, 2006

How can I think I'm standing strong,
Yet feel the air beneath my feet?
How can happiness feel so wrong?
How can misery feel so sweet?
How can you let me watch you sleep,
Then break my dreams the way you do?
How can I have got in so deep?
Why did I fall in love with you?

This is the closest thing to crazy I have ever been
Feeling twenty-two, acting seventeen,
This is the nearest thing to crazy I have ever known,
I was never crazy on my own…
And now I know that there's a link between the two,
Being close to craziness and being close to you.


How can you make me fall apart
Then break my fall with loving lies?
It's so easy to break a heart;
It's so easy to close your eyes.
How can you treat me like a child
Yet like a child I yearn for you?
How can anyone feel so wild?
How can anyone feel so blue?

...and now I know that there's a link between the two: being close to craziness and being close to you.

Μπορώ να ακούω αυτό το τραγούδι over and over ...

Kalamata International Dance Festival


Κάντε μια εκδρομούλα στην πατρίδα μου τον Ιούλιο και δείτε και μια παράσταση στα πλαίσια του Φεστιβάλ Χορού. (προτιμήστε αυτές που γίνονται στο Αμφιθέατρο του Κάστρου, η ατμόσφαιρα είναι μαγευτική...)

Προσοχή όμως, κλείστε από νωρίς τα εισιτήριά σας γιατί είναι απίθανο να βρείτε θέση τελευταία στιγμή.

Και φυσικά μην ξεχάσετε να κάνετε και τις βουτίτσες σας. (Αν θέλετε άμμο να πάτε στη Σάντοβα αλλιώς για βοτσαλάκια στη Μαντίνεια.)

www.kalamatadancefestival.gr

Thursday, June 29, 2006

Έλα Αλέκο? Τι είπες οτι θέλεις? Κατάλογο? Αχα χα χα!!!

Δεν ξέρω αν όλοι οι ιδιοκτήτες Cafe έχουν συσπειρωθεί και συνωμοτήσει εναντίον μου αλλά πώς να εξηγήσω το γεγονός ότι είναι σπάνια η περίπτωση στο τραπεζάκι να υπάρχει κατάλογος. Η "τσαντίλα" μου δεν σχετίζεται τόσο με το φόβο αισχροκέρδειας "δεν ξέρεις πόσο κάνει άρα σου πιάνω τον κώ", όσο με το κόλλημα μου να έχω δυνατότητα επιλογής έστω και αν στο τέλος μπορεί να παραγγείλω έναν απλό καφέ. Βέβαια το να ζητήσεις κατάλογο έχει μάλλον δυσάρεστα αποτελέσματα ειδικά στην περίπτωση που το μαγαζί είναι γεμάτο. Για παράδειγμα:

Σερβιτόρος: (με χαμόγελο) Γεια σας, τι θα πάρετε?
Πελάτης: Γεια σας, μπορώ να έχω έναν κατάλογο?
Σερβιτόρος: (το χαμόγελο παγώνει και ακολουθεί μικρή παύση που συνοδεύεται από βλέμμα του τύπου "ωχ αδερφέ, πάρε κάτι τώρα να τελειώνουμε, μου θες και κατάλογο!") Μμμ ναι.... (και με αργές, νωχελικές κινήσεις εννοείται, φέρνει τον κατάλογο και απομακρύνεται επιδεικτικά, σε ένδειξη διαμαρτυρίας?)

Μόλις έκανες τραγικό λάθος!!! Τώρα για να κάνεις την παραγγελία σου θα περιμένεις..... πολύ όμως.....
Με άλλα λόγια (του σερβιτόρου), δεν ήθελες να παραγγείλεις την πρώτη φορά? Έχασες την ευκαιρία σου κορόιδο!! Περίμενε τώρα τον επόμενο γύρο...

Δυστυχώς δεν μπορείς να κάνεις κάτι, μόνο να το παίξεις από την αρχή χιουμορίστας (αν είσαι τυχερός και έχει χιούμορ και ο σερβιτόρος βέβαια). Ακολουθεί προτεινόμενος διάλογος.

Σερβιτόρος: Τι να σας φέρω?
Πελάτης: Έχετε κατάλογο?
Σερβιτόρος: Βεβαίως.
Πελάτης: Έναν κατάλογο τότε!

Photo rights reserved

My profile photo is taken by xmatt (cloudridge) and I found it in www.flickr.com.
This photo is licensed by http://creativecommons.org/licenses/by/2.0/.