Μετά την ήττα (και πόρτα επίσης) που έφαγα την περασμένη βδομάδα στα Habitat (βλέπε πτώχευση), το Σάββατο είπα να κάνω μια οργανωμένη επίθεση στα μαγαζά για τα οικογενειακά δώρα. Δηλαδή για τη Μαμά και το Μπαμπά μιας και αδέρφια δεν έχομε. Είχα και κάτι καθαριστήρια, τσαγκάρηδες κτλ οπότε ξαμολήθηκα στους δρόμους από τις 11 και γύρισα σπίτι 3.30.
Η πλάκα είναι ότι πήγα συνολικά σε 4 καταστήματα όλα σχετικά κοντά μεταξύ τους. Από Πανεπιστημίου μέχρι Σκουφά κινήθηκα που όσο να πεις δεν είναι και μεγάλη απόσταση. Κανονικά κάνεις ένα «Γ» και φτάνεις. Αλλά όχι, είπα να αυτοσχεδιάσω τρομάρα μου, πώς τα κατάφερα και μπλέχτηκα σε κάτι κολονακιώτικες ανηφόρες-σκαλοπάτια (είπα από μέσα μου, μέχρι εδώ ήτανε, είχε φτάσει η γλώσσα μου στο πεζοδρόμιο) και πάνω που βρήκα την άκρη (και την κατηφόρα) πέφτω πάνω σε ένα τσούρμο-μέλη συλλόγου (Ρουμελιωτών πρέπει να ήτανε, δεν παίρνω και όρκο) που έφευγαν από μια σύναξη. Άμα είδατε καμιά 50αριά νοματαίους να κατηφορίζουν στο κολωνάκι, να μιλάνε και σε μια ακαταλαβίστικη διάλεκτο και μια άσχετη ανάμεσα να ξεφυσάει, εγώ ήμουν.
Μετά από γερή κατάθεση (για τα οικονομικά μου δεδομένα πάντα) σε κοσμηματοπωλείο, βιβλιοπωλείο και σιντάδικο, επέστρεψα αισίως σπιτάκι μου και χύθηκα στον καναπέ όπου και κατασκήνωσα μέχρι την Κυριακή το βράδυ.
Έ, μετά πήγα στο κρεβάτι μου.
7 comments:
Μια χαρά ρετάλι έγινες από την πεζοπορεία...λοοοοοολ
Αντε βρε και του χρόνου...
Αν θες να καταθέσεις και αλλα χρήματα πε μου να σου δωσω τον αριθμό λογαριασμού μου:)
Και του χρόνου βρε!
Εμ δε ήξερες, δε με ρώταγες;
(κι εγώ έπαθα μπλακαουτ με το Habitat...αχ...)
Τι με μια βόλτα καθάρισες; Μπράβο… εγώ μέρες τώρα κάνω σβούρες για να βρω δώρα.
Εγώ δεν έχω αρχίσει ακόμα...πρόμπλεμ μου μυρίζεται..
Και του χρόνου Κοτοσαλάτα μας!!
Χι!Κάτι τέτοια σε κάνουν μετά να εκτιμήσεις το κρεβατάκι σου...
Ούτε εγώ έχω αρχίσει με τα δώρα. Να δω πότε θα προλάβω! Ουφ, με άγχωσες τώρα... :)
Post a Comment