Διάβασα πρόσφατα το μυθιστόρημα της Sylvia Plath, “The Bell Jar”, το μοναδικό πεζό που έγραψε η ποιήτρια και δημοσιεύτηκε αρχικά με ψευδώνυμο το 1963. Μετά την αυτοκτονία της Plath το Φεβρουάριο του ίδιου έτους το μυθιστόρημα δημοσιεύτηκε κανονικά με το πραγματικό της όνομα. Το “The Bell Jar” (ελλ. Τίτλος «Ο Γυάλινος Κώδων», ατυχής κατά τη γνώμη μου) αποτελεί στην ουσία ένα αυτοβιογραφικό έργο που περιγράφει με ιδιαίτερη λεπτομέρεια τη στάση της Plath απέναντι σ’αυτό που σήμερα ονομάζουμε κατάθλιψη καταλήγοντας στην περιγραφής της πρώτης απόπειρας αυτοκτονίας της.
Προσωπικά το βρήκα καταπληκτικό και προτείνω να το διαβάσετε από το πρωτότυπο. Έχω την εντύπωση ότι οποιαδήποτε μετάφραση δεν θα είναι ικανή να αποδώσει την αίσθηση αυτού βιβλίου.
Η κινηματογραφική εκδοχή του “The Bell Jar” του 1979 δεν θεωρείται και τόσο επιτυχημένη, παρόλα αυτά αναμένω την ομώνυμη ταινία που έχει ανακοινωθεί ότι θα είναι έτοιμη το 2008.
Για όσους ενδιαφέρονται, πολύ προσεγμένη και ατμοσφαιρική είναι η βιογραφική ταινία του 2003 "Sylvia”.
4 comments:
...που καιρός για διάβασμα...
Αυτό να μου πεις!! Σου τρώνε όλο το χρόνο οι γκόμενες...(χι χι χι, μικρή κακιούλα!)
Και η ελληνική του μετάφραση καλή ήταν. Πραγματικά πολύ καλό βιβλίο, μουντό, ρεαλιστικό και ...καταθλιπτικό.
Αφού σου άρεσε τόσο πολύ το βιβλίο, μη χάσεις τη θεατρική παράσταση 'Ο Γυάλινος Κώδων' που ανέβασε πέρυσι και θα ανεβάσει πάλι φέτος για λίγες παραστάσεις η Αγγελίτα Τσούγγου (ηθοποιός και σκηνοθέτης). Ήταν καταπληκτική.
Post a Comment