Φτάνουμε με τη φίλη λίγο νωρίτερα από την ώρα του check in στο χοτέλι οπότε αράζουμε το καφέ-μπαρ-ρεστοράν του χοτελίου να πιούμε ένα φραπεδάκι μέχρι να ετοιμαστεί το ρούμ.
Καταφθάνει χαμογελαστός νεαρός, μας αφήνει τα μενού και μας πετάει ένα «καμ λέιτερ?»
Παρντόν? λεω από μέσα μου, τι έγινε ρε παιδιά, μας περάσανε για ξένους? Είναι που έχω και αυτόν τον ευρωπαϊκό αέρα και το μπέρδεψα το παιδί. Δεν πειράζει όμως, θα το συγχωρήσω.
«Ελληνίδες είμαστε» του λεω γελώντας
«Εξκιούσμι», μου λεει απορημένος, «γιου γοντ μι του καμ μπακ λέιτερ?»
Τι έγινε ρε παιδιά, περάσαμε τα σύνορα και δεν το πήρα πρέφα? Ενιγούει λεω από μέσα μου, ευκαιρία να εξασκήσω και τα φοβερά μου αγγλικά!
«Του αις κόφις μιντιουμ (λες και ζητάω μπλουζάκι) γουιθ μιλκ πλιζ» του λεω με εξαιρετική προφορά και τον κολλάω στον τοίχο!
Αμέσως μου έρχεται φλασιά μια σκηνή από το πρωτοχρονιάτικο επεισόδιο των Απαράδεκτων με quest star τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου ως κουμπάρα.
Στη σκηνή διηγείται πώς εντυπωσίασε με τα αγγλικά της σε πρόσφατο ταξίδι στο Λονδίνο.
- Μπαίνω σε ένα μαγαζί και λέω στο Εγγλεζάκι, «καν αι χεβ ε γότερ πλιζ?»
- «Οφκόρς» μου λεει το εγγλεζάκι και μου φέρνει το νερό. «Καν αι χεβ φάιβ πάουντς φορ δε σερβις?»
- «Φακ γιου» του λεω και εγώ.
Κατά τη διάρκεια της διαμονής μας στο νησί διαπιστώσαμε βέβαια ότι το φαινόμενο «ξένος τουρίστας-εργαζόμενος» είναι κάτι περισσότερο από συνηθισμένο σε εστιατόρια και clubs, καθώς το ποσοστό ξένου και έλληνα τουρίστα είναι 80-20. Αμάν κάναμε να ακούσουμε ελληνική λέξη σε παραλίες και σοκάκια. Λίγο ακόμα στο νησί και θα μαθαίναμε και ιταλικά. Οι Ιταλοί τουρίστες κέρδισαν με διαφορά το βραβείο σε ένταση φωνής και λέξεων το δευτερόλεπτο σε σημείο που νοσταλγήσαμε το καλό παραδοσιακό σαματά του έλληνα όταν πάει διακοπές.
Κατά τα άλλα μια χαρά περάσαμε. Έτσι για να μη φανώ και γκρινιάρα...!
